To pierwszy dokument, który całościowo i kompleksowo opisuje problematykę organizacji działań ratowniczych podejmowanych w celu ochrony życia, zdrowia, mienia i środowiska przez wszystkie podmioty publiczne i społeczne. Jego rezultatem będzie usprawnienie systemu ratownictwa i nowoczesna organizacja ochrony ludności. Program uwzględnia rolę społecznych organizacji ratowniczych działających w obszarze ochrony przeciwpożarowej, ratownictwa wodnego i górskiego oraz innych rodzajów działań ratowniczych. Partnerska współpraca służb państwowych z tymi organizacjami jest podstawowym warunkiem realizacji jego zadań.
Strategicznym celem programu jest nowoczesna oraz efektywna ochrona ludności i ratownictwo odpowiadające na wyzwania związane z bezpieczeństwem obywateli.
Jednym z celów szczegółowych jest poprawa sprawności funkcjonowania ratownictwa i ochrony ludności. Chodzi o to, aby służby ratownicze Państwowej Straży Pożarnej docierały do 80 procent obywateli w czasie poniżej 15 minut od momentu zgłoszenia zdarzenia. Obecnie taki standard realizowany jest w stosunku do 75 procent populacji.
Kolejnym elementem jest wspieranie rozwoju potencjału ludzkiego i technicznego społecznych organizacji ratowniczych. Przewidziano rozwijanie umiejętności ratowniczych w ochotniczych organizacjach ratowniczych. Pogłębiana ma być współpraca między służbami państwowymi a społecznymi organizacjami ratowniczymi, co powinno skutkować efektywniejszym wykorzystaniem środków transportu i personelu ratowniczego, zwłaszcza gdy zachodzi potrzeba użycia helikoptera. Opracowywane będą nowe rozwiązania techniczne, które wzmocnią bezpieczeństwo ratowników i zwiększą niezawodność wykorzystywanych przez nich urządzeń.
W ramach programu zaplanowano także doskonalenie umiejętności ratowników oraz kadry dydaktycznej i szkoleniowej w zakresie działań ratowniczych (podnoszenie umiejętności praktycznych i zdobywanie wiedzy teoretycznej). Konieczne będzie stałe odtwarzanie zasobów sprzętu i materiałów w miarę ich zużywania w działalności szkoleniowej (chodzi o zapewnienie ciągłości procesu szkolenia). Stworzone zostaną zachęty dla lekarzy do specjalizowania się w medycynie ratunkowej oraz podejmowania pracy w szpitalnych oddziałach ratunkowych i zespołach ratownictwa medycznego. Efektywniej mają być wykorzystywane metody e-learningu w realizacji programów szkoleniowych dla kadr państwowych i społecznych służb ratowniczych.
Realizacja działań w ramach każdego z celów szczegółowych będzie służyć poprawie bezpieczeństwa obywateli, w tym związanego z ochroną życia i zdrowia w przypadku nagłych zagrożeń. Przyczyni się też do efektywniejszej ochrony mienia i środowiska przed zagrożeniami wywołanymi katastrofami naturalnymi i spowodowanymi przez człowieka, a także negatywnym oddziaływaniem zmian klimatycznych i skutków rozwoju cywilizacyjnego.
Program, koordynowany i nadzorowany przez ministra spraw wewnętrznych, jest efektem współpracy ministrów: spraw wewnętrznych, administracji i cyfryzacji, zdrowia i obrony narodowej, a także Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, Komendanta Głównego Policji oraz społecznych organizacji ratowniczych.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.