Dokument opracowany przez Urząd Marszałkowski bazuje na danych pozyskanych od śląskiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Analizie poddano choroby wskazane podczas prac prowadzonych na potrzeby wsparcia obszaru zdrowia środkami Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego 2014-2020.
Analizie poddano 18 grup i jednostek chorobowych sklasyfikowanych zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych – ICD 10. Badanie dotyczyło zarejestrowanych i nowo zarejestrowanych pacjentów z całego kraju, korzystających z opieki zdrowotnej na terenie województwa śląskiego w 2014 roku.
Struktura demograficzna badanych wskazuje na przewagę liczby kobiet w zdecydowanej większości analizowanych grup i jednostek chorobowych – stanowią w nich od nieco ponad połowy do 80 procent leczących się. Większy odsetek pacjentów płci męskiej odnotowuje się jedynie w czterech grupach chorób - zaburzeniach psychicznych i zaburzeniach zachowania ogółem (w tym spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych), pylicy płuc i gruźlicy oraz chorobie niedokrwiennej serca.
Zdecydowana większość zarejestrowanych pacjentów jest mieszkańcami miast. We wszystkich analizowanych grupach i jednostkach chorobowych odsetek mieszkańców miast wynosi powyżej 80 procent. Najwyższa wartość wskaźnika to 89 procent i dotyczy zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych. Udział procentowy mieszkańców wsi korzystających z opieki medycznej mieści się w przedziale od 11 procent (zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych) do 20 procent (zaburzenia refrakcji i akomodacji oka).
Czytaj: GUS: kobiety są bardziej zestresowane i narażone na przemoc w pracy>>>
Czytaj: GUS: kobiety są bardziej zestresowane i narażone na przemoc w pracy>>>
Autorzy opracowania podkreślają, że danych tych nie można bezpośrednio przekładać na zły lub dobry stan zdrowia mieszkańców miast lub wsi. Mogą one wynikać także z dostępności do infrastruktury i usług medycznych czy świadomości społeczeństwa. Dokładna interpretacja wyników wymaga – jak zaznaczono - przeprowadzenia dalszych badań i analiz.
Jeśli chodzi o wiek, to dzieci i młodzi ludzie najczęściej (w porównaniu do pozostałych grup wiekowych) podejmowali leczenie z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania ogółem (53 procent ogółu leczonych), a także zniekształcenia kręgosłupa (89 procent ogółu leczonych).
Pacjenci w wieku poprodukcyjnym najczęściej podejmowali leczenie z powodu: chorób układu krążenia ogółem (51 procent ogółu leczonych), w tym również choroby niedokrwiennej serca (60,9 procent ogółu leczonych), nowotworów złośliwych (54 procent ogółu leczonych) oraz cukrzycy (56 procent ogółu leczonych).
Mieszkańcy województwa będący w wieku produkcyjnym dominują w pozostałych grupach i jednostkach chorobowych. Największą przewagę nad pacjentami z pozostałych przedziałów wiekowych osiągają w przypadku zachorowań na: zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych, zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną oraz gruźlicę.
Zarejestrowani mieszkańcy województwa śląskiego częściej korzystają z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej aniżeli ze szpitalnej. Z przeprowadzonej analizy wynika też, że większość pacjentów leczonych w regionie pochodzi z województwa śląskiego.
Opracowanie ma charakter diagnostyczny i stanowi jeden z kilku zeszytów opracowanych przez Regionalne Centrum Analiz i Planowania Strategicznego, które funkcjonuje w strukturze Urzędu Marszałkowskiego w ramach wydziału Rozwoju Regionalnego i wypełnia zadania Regionalnego Obserwatorium Terytorialnego.
Zgodnie z zapisami Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego samorządy wszystkich województw powołują Regionalne Obserwatoria Terytorialne, które wspólnie tworzą system współpracy i przepływu informacji między najważniejszymi podmiotami publicznymi biorącymi udział w realizacji polityki rozwoju na szczeblu regionalnym.(pap)
Dowiedz się więcej z książki | |
Zagrożenia zdrowia publicznego. Część 3. Naukowe podstawy promocji zdrowia
|