Nowelizacja związana jest z wdrażaniem systemu Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych, czyli tzw. platformy e-zdrowie. Ma ona umożliwić pacjentom dostęp do elektronicznej dokumentacji medycznej, w tym m.in. e-recepty, e-skierowania, e-zlecenia oraz Internetowego Konta Pacjenta (IKP).
Dzięki IKP każdy pacjent ma otrzymać dostęp do swojej historii leczenia, elektronicznej dokumentacji medycznej oraz informacji o zrealizowanych usługach medycznych od momentu założenia konta. Na koncie będzie można zobaczyć informacje o wystawionych e-receptach, e-skierowaniach, e-zleceniach oraz odbytych przez pacjenta wizytach i zabiegach. Za pomocą internetowego konta pacjenta będzie można również złożyć deklarację wyboru lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej.
Dostęp do wyników badań i innych dokumentów będzie miał również lekarz. Pacjent będzie decydował, jakie informacje i któremu lekarzowi udostępni.
E-recepta ma być dokumentem powszechnie obowiązującym. W niektórych sytuacjach wskazanych w ustawie będzie można stosować recepty papierowe, na przykład w przypadku braku dostępu do platformy.
Do realizacji recepty w postaci elektronicznej wystarczy podanie w aptece kodu dostępu (zostanie przekazany SMS-em na telefon komórkowy lub na adres e-mail) oraz numeru PESEL (lub numeru innego dokumentu potwierdzającego tożsamość). Pacjent będzie mógł uzyskać wydruk informacyjny o wystawieniu recepty w postaci elektronicznej i lekach na niej przepisanych. W ten sposób ma zostać rozwiązany problem nieczytelnych recept.
Dzięki wprowadzeniu e-zleceń na wyroby medyczne (np. na pieluchy dla osoby dorosłej) nie będzie już potrzeby wizyty pacjenta w oddziale NFZ w celu potwierdzenia uprawnień. E-zlecenie zostanie wysłane przez lekarza elektronicznie do NFZ, który dokona jego weryfikacji, a następnie prześle pacjentowi informację, np. SMS-em, o możliwości zrealizowania zlecenia.
System przewiduje również wprowadzenie e-skierowań, które mają uniemożliwić pacjentom zapisywanie się do danego specjalisty w kilku różnych poradniach, a tym samym - zmniejszyć kolejki. Pacjent nie będzie musiał dostarczać do przychodni oryginału papierowego skierowania; na wizytę będzie mógł się umówić telefonicznie przez podanie kodu dostępu oraz numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość.
Ustawa wprowadza również zmiany w zakresie rejestrów medycznych. To wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 grudnia 2014 roku, który orzekł, że na poziomie ustawy należy określić zakres przedmiotowy rejestrów oraz katalog przetworzonych w nich danych.
Ważną kwestią regulowaną w ustawie jest problematyka telemedycyny - stworzone zostały ogólne ramy, które umożliwią jej rozwój. Ustawa zawiera przepisy, zgodnie z którymi lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarki i położne będą mogły wykonywać określone czynności za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Ustawa koryguje też procedury funkcjonujące w procesie kształcenia lekarzy, lekarzy dentystów, diagnostów laboratoryjnych, farmaceutów i ratowników medycznych, w sposób pozwalający na informatyzację systemu kształcenia kadr medycznych. Zmiany są warunkiem niezbędnym do wprowadzenia Systemu Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych.
Ustawa była projektem rządowym; prace na nim na etapie konsultacji międzyresortowych i społecznych trwały wiele miesięcy. Do Sejmu projekt trafił w lipcu 2015. Podczas prac usunięto z niego zapisy, które przewidywały wprowadzenie elektronicznych dokumentów: Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (KUZ), Karty Specjalisty Medycznego (KSM) i Karty Specjalisty Administracyjnego (KSA). (pap)