WSA: Gabinet urologiczny musi mieć łazienkę z bidetem

Gabinet urologiczny musi mieć bezpośrednie połączenie z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym wyposażonym w bidet. Nie ma znaczenia, że wykonywane są w nim badania nieinwazyjne – uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, rozpatrując spór sanepidu z niepubliczną przychodnią.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny zobowiązał Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej do zapewnienia bezpośredniego połączenia gabinetu urologicznego z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym wyposażonym w bidet. Wskazał, że takie wymagania określone są w załączniku nr 2 pkt 5 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 29 marca 2019 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

W przepisie tym przewidziany jest obowiązek bezpośredniego połączenia gabinetu badań ginekologicznych oraz ambulatoriów, w których udzielane są świadczenia zdrowotne w dziedzinie urologii, lub o charakterze inwazyjnym w zakresie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym wyposażonym dodatkowo w bidet.

NZOZ nie chciał stworzyć pomieszczenia sanitarno-higienicznego

NZOZ nie zgodził się z decyzją. Zdaniem prezesa placówki, w rozporządzeniu brak jest przepisu literalnie wskazującego na konieczność zapewnienia w gabinecie lekarskim o profilu urologicznym pomieszczenia sanitarno-higienicznego wyposażonego dodatkowo w bidet. Wymóg taki dotyczy gabinetu ginekologicznego jak również ambulatoriów, w których udzielane są świadczenia w dziedzinie urologii. NZOZ podnosił, że gabinet lekarski to nie to samo, co ambulatorium

Prezes NZOZ uzasadnił, że w spornym gabinecie nie są wykonywane żadne zabiegi z naruszeniem powłok ciała ani badania, przy których pacjent powinien skorzystać z urządzeń sanitarnych. W gabinecie tym wykonywane są wyłącznie standardowe badanie „per rectum” oraz usg jamy brzusznej. W razie potrzeby inne badania wykonywane są poza gabinetem, w ambulatorium zlokalizowanym na terenie tego samego budynku, gdzie zapewnione są powyższe wymagania, co do pomieszczeń higieniczno-sanitarnych. Pomieszczenie to wykorzystywane jest także przez poradnię chirurgiczną do wykonywania retrospekcji.

Pomieszczenie sanitarnio-epidemiczne istotne dla komfortu pacjenta

Zdaniem organów sanitarnych wspomniany przepis nie daje żadnych podstaw do zróżnicowania wymagań dotyczących gabinetu urologicznego i ambulatorium, bowiem priorytetową kwestią jest cel wspomnianej regulacji. Czyli zapewnienie pacjentom komfortu, przed i po badaniu urologicznym oraz poszanowania intymności przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Nadto właściwe wyposażenie gabinetu urologii zapewnia możliwość przygotowania się pacjenta do badania i konsultacji lekarskiej oraz zapewnienie higieny po wizycie.  Przemieszczanie się z pacjentem w trakcie wizyty lekarskiej po przychodni może być niekomfortowe dla pacjenta i lekarza oraz niepotrzebnie wydłuża czas wizyty lekarskiej

Wyjątkiem tylko gabinet urologiczny w mieszkaniu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że rację ma sanepid. Sąd wskazał, że w przypadku wątpliwości, co do wyniku wykładni literalnej przepisu, decyduje wykładnia celowościowa. Skoro celem unormowań był komfort i poszanowanie intymności pacjenta, to brak jest jakichkolwiek podstaw do rozróżnienia, że inne wymogi ma mieć gabinet urologiczny, a inne ambulatorium. Każda placówka medyczna musi spełniać normy sanitarno-epidemiczne.

Świadczy o tym już choćby zdanie ostatnie punktu 5 Złącznika nr 2, stanowiące lex specialis w stosunku do rozwiązań przewidzianych dla gabinetów i ambulatoriów, o których mowa w tym przepisie, a mianowicie dopuszcza się możliwość zapewnienia pomieszczenia higieniczno-sanitarnego niepodłączonego bezpośrednio z gabinetem w przypadku, gdy praktyka zawodowa wykonywana jest w lokalu mieszkalnym. Jest to istotny argument dla potwierdzenia, że zasadę stanowi obowiązek wyposażenia gabinetu urologicznego w pomieszczenie higieniczno – sanitarne.

Sąd wskazał, że podniesione w skardze okoliczności dotyczące faktycznej organizacji świadczeń zdrowotnych pomiędzy gabinetem urologicznym a innymi pomieszczeniami służącymi do diagnostyki wykonywanej w ramach funkcjonowania gabinetu urologicznego, nawet, jeśli faktycznie zapewniają wystarczający stopień komfortu pacjenta nie mogą być przez sąd oceniane. Sąd uprawniony jest bowiem jedynie do badania legalności, tj. zgodności z prawem przyjętych przez stronę skarżąca organizacyjnych rozwiązań.

Wyrok WSA w Krakowie z 20 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Kr 1206/19