Jest to projekt po procesie uzgodnień, konsultacji i opiniowania – w wersji skierowanej na posiedzenie Stałego Komitetu Rady Ministrów.
Resort wyjaśnia w uzasadnieniu do ustawy, że punktem wyjścia projektowanych zmian jest założenie, że opieka specjalistyczna, w szczególności leczenie szpitalne, wymaga szczególnego traktowania w systemie opieki zdrowotnej. Jest to konieczne z uwagi na takie aspekty jak kompleksowość i ciągłość udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, w tym wprowadzenie mechanizmów stymulujących integrację i koordynację świadczeń szpitalnych i świadczeń specjalistycznych udzielanych w trybie ambulatoryjnym, kosztochłonność inwestycji w infrastrukturę medyczną oraz konieczność zapewnienia stabilnej bazy szpitalnej na terytorium kraju i w poszczególnych regionach i uporządkowanie struktury świadczeniodawców.
Ustawa wprowadza do systemu opieki zdrowotnej nową instytucję prawną w postaci systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, zwanego dalej „PSZ”, który powinien być główną formą zabezpieczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu leczenia szpitalnego. Zakłada się również, że do PSZ zostaną włączone (w części, która obecnie jest zakontraktowana w szpitalach będących częścią właściwego poziomu PSZ), świadczenia wysokospecjalistyczne, rehabilitacja lecznicza, ambulatoryjna opieka specjalistyczna realizowana w przychodniach przyszpitalnych, programy lekowe oraz chemioterapia a także nocna i świąteczna opieka zdrowotna.
Zawieranie umów na realizację świadczeń w zakresie leczenia szpitalnego w trybie konkursu ofert lub rokowań, pozostanie jako rozwiązanie o charakterze subsydiarnym. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie porównania planu zakupu świadczeń zdrowotnych ze świadczeniami zdrowotnymi, które będą wykonywane przez świadczeniodawców w ramach systemu PSZ, przeprowadzi konkursy ofert na świadczenia zdrowotne, w zakresie których potrzeby zdrowotne na terenie danego województwa nie będą właściwie zaspokojone.
Ze świadczeniodawcami włączonymi do systemu PSZ nie może być zawarta umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na zasadach konkursu ofert czy rokowania.
Zasady kontraktowania świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień pozostaną bez zmian, czyli zakup świadczeń w tych zakresach będzie w dalszym ciągu następował w trybie konkursu ofert albo rokowań. Nowelizacja zakłada przedłużenie do końca 2017 roku obecnie obowiązujących umów w tym zakresie w drodze aneksów.
W odniesieniu do rehabilitacji leczniczej oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, w części, która nie zostanie włączona do PSZ, zasady kontraktowania świadczeń opieki zdrowotnej pozostaną bez zmian.
W ramach PSZ zostanie wyodrębnionych sześć poziomów systemu zabezpieczenia świadczeń. Zostanie przeprowadzona kwalifikacja świadczeniodawców do poszczególnych poziomów, która będzie odnosiła się do zakładu leczniczego świadczeniodawcy, w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, prowadzonego na terenie danego województwa. W ramach kwalifikacji szpitalowi zostanie przyporządkowany jeden z poziomów oraz wskazane zostaną profile, w ramach których będzie on mógł udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w ramach PSZ.
Obecnie prowadzony zakres działalności leczniczej będzie determinował w pierwszym kroku to, do jakiego poziomu zakwalifikowany będzie dany świadczeniodawca. Nie oznacza to jednak, że zakres ten determinuje jego przyszłe możliwości działania.
Czytaj także: Sieć szpitali po poprawkach - czyli jakie zmiany znalazły się w nowej wersji projektu ustawy?>>>
Oprócz profili kwalifikujących do danego poziomu PSZ szpital zakwalifikowany do tego systemu będzie mógł realizować, na zasadach określonych w przepisach wykonawczych, również profile dodatkowe, czyli takie, które nie wpływają na klasyfikację świadczeniodawcy w ramach PSZ.
Istotną różnicą pomiędzy stanem obecnym a projektowanym jest to, że finansowanie dla świadczeniodawcy będzie oparte w znacznej mierze na finansowaniu ryczałtowym (uwzględniającym odpowiednie wskaźniki dotyczące struktury udzielanych świadczeń) obejmującym łącznie wszystkie profile, w ramach których świadczeniodawca udziela świadczeń w PSZ, na przykład łącznie ambulatoryjne leczenie specjalistyczne, leczenie i rehabilitację. Umożliwi to również elastyczne dostosowanie struktury wydatków do pojawiających się potrzeb zdrowotnych ludności zamieszkałej na danym terenie oraz pozwoli zarządzającemu szpitalem na optymalizację struktury organizacyjnej jednostki.
Jednocześnie ustawa przewiduje wyodrębnienie środków na sfinansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, które wymagają ustalenia odrębnego sposobu finansowania ze względu na konieczność zapewnienia pacjentom odpowiedniego dostępu do świadczeń.
Świadczeniodawca zakwalifikowany do danego poziomu systemu zabezpieczenia będzie miał zagwarantowane zawarcie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, w ramach PSZ, której szczegółowy zakres będzie uzależniony od kwalifikacji do danego poziomu systemu.
Oddziały NFZ będą zawierały umowy ze szpitalami zakwalifikowanymi do sieci do 1 lipca 2017 roku. Umowy obejmujące nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej zawarte ze szpitalami niezakwalifikowanymi do PSZ wygasną 30 czerwca 2017 roku.
Jako materiały o charakterze pomocniczym, które będą podlegały dalszemu procesowi uzgodnień, konsultacji i opiniowania – po uchwaleniu wspomnianego projektu ustawy – opublikowano także projekty rozporządzeń wykonawczych ministra zdrowia do projektu ustawy, projekt zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów dotyczących leczenia szpitalnego w ramach podstawowego szpitalnego systemu zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej wraz z projektem umowy.
Źródło: www.mz.gov.pl