Wnioskodawczyni zwróciła się do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) o sfinansowanie zakupu aparatu USG zakupionego dla niepełnosprawnego pracownika, zatrudnionego na stanowisku lekarza.

Z indywidualnego programu rehabilitacji wynikało, że zatrudniony lekarz jest osobą z lekkim stopniem niepełnosprawności z protezą kończyny dolnej. Do jego obowiązków należała diagnostyka i konsultacje medyczne.

PFRON odmówił sfinansowania zakupu aparatu USG. Uznał, iż wyposażenie stanowiska pracy w aparat do badań USG, niezbędny do wykonywania obowiązków służbowych, należy do pracodawcy niezależnie od tego, czy pracownik jest osobą sprawną czy niepełnosprawną. Indywidualne programy rehabilitacji nie mogą być pretekstem do dokonywania inwestycji związanych z nabyciem nowoczesnego sprzętu.

NSA przyznał rację PFRON. Zdaniem sądu indywidualny program rehabilitacji może służyć wyposażeniu miejsca pracy, ale jedynie w takim stopniu, w jakim prowadzi on do zmniejszenia ograniczeń zawodowych pracownika. W rozpatrywanej sprawie zakup aparatu USG nie wpływał na zmniejszenie ograniczeń zawodowych wynikających niepełnosprawności narządu ruchu lekarza.

Indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie mogą służyć do dokonywania w firmie inwestycji związanych z zakupem nowych maszyn, urządzeń i narzędzi, stanowiących wyposażenie stanowiska pracy, ale nie mających związku z niepełnosprawnością konkretnej osoby – podkreślił NSA.

Wyrok NSA z 21 stycznia 2014 r., sygn. akt II GSK 1518/12, prawomocny