Środowisko lekarskie od wielu lat opowiada się za celowością zapewnienia pacjentom szczepionek w praktykach lekarskich. Takie stanowisko przedstawił Prezes NRL w odpowiedzi na pismo Prezesa NRA do GIF.
3 października br. Główny Inspektor Farmaceutyczny Zofia Ulz przekazała Prezesowi Naczelnej Rady Lekarskiej Maciejowi Hamankiewiczowi kserokopię pisma Prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej Grzegorza Kucharewicza z 2 października br., dotyczącego dokonywania przez lekarzy, wraz z udzielanym świadczeniem zdrowotnym, sprzedaży produktów leczniczych w postaci szczepionek przeciwko grypie, nie objętych wykazem produktów, które mogą być doraźnie dostarczane w związku z udzielanym świadczeniem zdrowotnym, z prośbą o zajęcie przez NRL stanowiska w sprawie poruszonej przez Prezesa NRA.
Prezes NRA stwierdził, że stosowanie takich praktyk jest m.in. niezgodne z obowiązującymi przepisami, w tym ustawą z 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z poźn. zm.), ustawą z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.) oraz ustawą z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z poźn. zm.)
W odpowiedzi Prezes NRL zaznaczył przede wszystkim, że niezależnie od przytoczonych argumentów natury prawnej, środowisko lekarskie od wielu lat podkreślało celowość zapewnienia pacjentom dostępności szczepionek w praktykach lekarskich. Ponadto odniósł się do stawianych przez Prezesa NRA zarzutów podkreślając, że przedstawiona w ww. piśmie argumentacja prawna wskazująca na niezgodność z obowiązującym prawem sprzedaży szczepionek przez lekarzy udzielających szczepień jest niepełna, a przez to błędne są wnioski z niej płynące. W prawie polskim zasadą jest wyłączenie lekarzy od sprzedaży leków (art. 46 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Zasada ta doznaje jednak pewnych ograniczeń wynikających z przepisów odrębnych (art. 68 ust. 4 ustawy z 6 września 2011 r. prawo farmaceutyczne), które dopuszczają sprzedaż leków w dwóch przypadkach:
- bezpośredniego zastosowania leku u pacjenta w przypadku, gdy potrzeba taka wynika z rodzaju udzielanego świadczenia zdrowotnego,
- zastosowania leku wchodzącego w skład zestawu przeciwwstrząsowego, którego potrzeba zastosowania wyniknęła z rodzaju udzielanego świadczenia zdrowotnego.
Na podstawie tego przepisu możliwa jest więc detaliczna sprzedaż szczepionek, z zastrzeżeniem, że podanie szczepionki łączy się z udzielanym przez lekarza świadczeniem zdrowotnym, np. jest poprzedzone wywiadem i badaniem lekarskim.
Uprawnienie to nie jest ograniczone do leków zamieszczonych w wykazach stanowiących załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu produktów leczniczych, które mogą być doraźnie dostarczane w związku z udzielanym świadczeniem zdrowotnym (wydanego na podstawie art. 68 ust. 7 prawa farmaceutycznego), oraz wykazu produktów leczniczych wchodzących w skład zestawów przeciwwstrząsowych, ratujących życie.
Ponadto Prezes NRL podkreślił, iż całkowicie nieuzasadnione jest wskazywanie na możliwość stosowania przepisów karnych zawartych w prawie farmaceutycznym wobec lekarzy działających w zgodzie i na podstawie przepisów tej ustawy – tj. art. 68 ust. 4. Przechowywanie przez lekarza i udostępnianie pacjentom szczepionek pozostaje w ścisłym związku z udzielanym świadczeniem zdrowotnym, a tym samym jest zgodne z prawem.
Opracowanie: Agnieszka Sostenes-Brązert
Źródło: www.nil.org.pl, stan z dnia 17 października 2012 r.
\