W odniesieniu do świadczeń neonatologicznych zwiększono zarówno wymagania kadrowe, jak i sprzętowe. W wypadku I i II poziomu referencyjności wymagana będzie nie tylko całodobowa opieka lekarska, ale również całodobowa opieka pielęgniarki lub położnej we wszystkie dni tygodnia (w pierwotnym projekcie nowelizacji przewidywano wyłącznie możliwość sprawowania opieki przez położną).
Przy II poziomie konieczna będzie również opieka psychologa w wymiarze 0,5 etatu. W placówkach zapewniających III poziom referencyjności wymagane będzie natomiast dodatkowo zatrudnienie fizjoterapeuty (w wymiarze 0,5 etatu) i logopedy (w dostępie – w projekcie przewidywano minimum 0,5 etatu).
W zakresie wymagań sprzętowych, na każdym poziomie referencyjności, konieczne będzie posiadanie stanowiska do odciągania pokarmu i chłodziarki do przechowywania mleka.
Na gruncie nowelizacji jednoznacznie wskazano, że świadczeniodawcy udzielający świadczeń z zakresu położnictwa i ginekologii będą zobowiązani do stosowania standardów postępowania medycznego z zakresu okołoporodowej opieki położniczo-ginekologicznej w przypadkach występowania określonych powikłań oraz opieki nad kobietą w sytuacji niepowodzeń położniczych, jak również standardów łagodzenia bólu porodowego. Rozporządzenie rozszerza wręcz owe standardy wskazując, iż kobiety w ciąży z uprzednio rozpoznaną i udokumentowaną wadą rozwojową płodu lub ciężką, nieuleczalną chorobą płodu powinny być kierowanie do dalszej opieki i przeprowadzenia porodu wyłącznie w placówkach o trzecim poziomie referencyjności.
Nowelizacja rozporządzenia ministra zdrowia z 22 listopada 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz.U. z 2016 r. poz. poz. 694 ze zm.) weszła w życie 10 lutego 2017 roku. Niemniej jednak, świadczeniodawcy nie spełniający nowych wymogów będą mogli realizować świadczenia na dotychczasowych zasadach przez okres, na jaki zawarto umowę z NFZ, nie dłużej jednak niż do 1 sierpnia 2017 roku.
Opracowanie: adw. Damian Konieczny
Źródło: www.dziennikustaw.gov.pl