Naczelna Rada Lekarska krytycznie zaopiniowała projekt ustawy o leczeniu niepłodności. Zastrzeżenia Rady dotyczą tego, że projektowana ustawa nie zawiera przepisów o liczbie tworzonych i implantowanych zarodków, zrównuje procedury przechowywania zarodków z tymi dotyczącymi komórek rozrodczych oraz pozwala na testowanie zarodków.
Naczelna Rada Lekarska podkreśla, że dostrzega potrzebę przygotowania prawnych regulacji umożliwiających ratyfikowanie podpisanej przez polski Rząd Konwencji z 4 kwietnia 1997 roku o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny oraz dostosowujących polskie przepisy do wymagań dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/23/WE z dnia 31 marca 2004 roku w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich (Dz. Urz. UE L 102 z 07.04.2004, str. 48 z późn. zm.) i dyrektyw wykonawczych.
Wobec ponad dwudziestoletniej praktyki stosowania w Polsce procedur z zakresu prokreacji medycznie wspomaganej, a w szczególności zapłodnienia pozaustrojowego i narastającej liczby problemów natury etyczno-prawnej związanych z tą dziedziną medycyny, według Rady należy określić ramy prawne dopuszczalności tych procedur, z jednoczesnym zapewnieniem odpowiedniej opieki medycznej parom cierpiącym z powodu niepłodności z jednej, a szczególnej ochrony życia dzieci poczętych z drugiej strony.
W tym zakresie Rada opowiada się za przyjęciem dopuszczalności stosowania procedur zapłodnienia pozaustrojowego jako metody postępowania medycznego w przypadku niepłodności z jednoczesnym przyjęciem ograniczeń chroniących życie, integralność i godność powołanego do życia embrionu ludzkiego. W szczególności, wzorem regulacji obowiązujących już w wielu innych państwach świata, Rada stoi na stanowisku, że niedopuszczalne powinny być wszelkie nieterapeutyczne ingerencje w genom ludzki, klonowanie, tworzenie tzw. chimer oraz hybryd, prowadzenie eksperymentów badawczych na embrionach, tworzenie tzw. zarodków nadliczbowych, przedimplantacyjna selekcja zarodków oraz implantowanie zarodków kobietom w wieku poprokreacyjnym.
W swoim stanowisku Rada wskazała również, że pożądane jest powołanie instytucji nadzorującej prowadzenie działalności w zakresie zapłodnienia pozaustrojowego oraz zbudowanie systemu certyfikowania podmiotów do tego uprawnionych.
Opracowanie: Magdalena Okoniewska
Źródło: www.nil.org.pl, stan z dnia 12 sierpnia 2014 r.
\