Dotyczy to między innymi oddziałów alergologii, alergologii dziecięcej, diabetologii, endokrynologii, endokrynologii dla dzieci czy gastroenterologii. Analiza sugeruje konieczność połączenia niektórych oddziałów, na przykład diabetologii z oddziałami wewnętrznymi czy gastroenterologii z oddziałami chorób wewnętrznych lub chirurgii ogólnej.
Według danych resortu w Polsce działo w ramach kontraktu z NFZ 14 oddziałów alergologicznych, z czego niemal połowa na terenie dwóch województw: dolnośląskiego i mazowieckiego. Świadczenia z zakresu alergologicznego były również sprawozdawane w ramach oddziałów chorób wewnętrznych, dermatologii, gruźlicy lub chorób płuc, chorób zakaźnych oraz toksykologii.
Jedynie jeden z analizowanych oddziałów ma charakter ponadregionalny, gdyż przyjmuje 30 procent pacjentów spoza województwa), natomiast 5 ma znaczenie wojewódzkie (powyżej 60 procent pacjentów spoza powiatu). Pozostałe zabezpieczają pacjentów z własnego powiatu.
Analiza zawarta w mapach sugeruje, że ze względu na fakt, że niemal we wszystkich oddziałach sprawozdawane są jedynie świadczenia, które można realizować na oddziałach chorób wewnętrznych, należy rozważyć istnienie tych oddziałów w szpitalach powiązanych z uczelniami medycznymi. Ponadto należy dążyć do zwiększenia dostępności do diagnozy i terapii pacjentów w warunkach ambulatoryjnych lub jednodniowych.
Czytaj: Opublikowano mapy potrzeb zdrowotnych w zakresie onkologii i kardiologii>>>
W Polsce świadczenia w zakresie geriatrii finansowane przez NFZ świadczyło 38 oddziałów geriatrycznych, z czego prawie 30 procent działało w województwie śląskim. Zakres świadczeń geriatrycznych był również dostępny w ramach oddziałów chorób wewnętrznych.
Jedynie dwa z analizowanych oddziałów ma charakter ponadpowiatowy (powyżej 60 procent pacjentów spoza powiatu), a żaden nie miał charakteru ponadregionalnego (30 procent pacjentów spoza województwa). Ze względu na to, że niemal we wszystkich oddziałach są realizowane jedynie świadczenia, które można realizować na oddziałach chorób wewnętrznych, resort sugeruje rozważenie istnienia tych oddziałów w szpitalach powiązanych z uczelniami medycznymi. Równocześnie, ze względu na fakt przemian demograficznych, sugeruje wzmocnienie oddziałów chorób wewnętrznych o
specjalistów geriatrii.
Z danych zawartych w dokumencie wynika, że w Polsce funkcjonowało 12 oddziałów leczenia jednego dnia dla dzieci, z czego jedna trzecia znajdowało się w województwie śląskim, a jedna czwarta w lubelskim. Wszystkie oddziały cechuje 100-procentowy udział działalności zabiegowej. Na oddziale realizowane były świadczenia w zakresie chirurgii dziecięcej, okulistyki dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, otolaryngologii dziecięcej, urologii dziecięcej. 5 oddziałów miało charakter ponadpowiatowy (pond 60 procent pacjentów spoza powiatu), a 1 miał charakter ponadregionalny (ponad 30 procent pacjentów spoza województwa).
Podobne analizy dotyczą także oddziałów: hematologii, immunologii klinicznej, kardiologii, angiologii, nefrologii, medycyny nuklearnej, dermatologii, neurologii, radioterapii, ginekologii onkologicznej, anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci, reumatologii, gruźlicy i chorób płuc czy chirurgii klatki piersiowej.
Mapy zawierają prognozowaną liczbę hospitalizacji do roku 2029 w poszczególnych zakresach. Na przykład planowana liczba hospitalizacji w zakresie geriatrii obecnie wynosi 246 tysięcy, w roku 2029 wyniesie ponad 300 tysięcy. W zakresie interny prognozowana
liczba osobodni w roku 2029 wyniesie 1136 tysięcy, w roku 2016 wynosi - 931.
Według danych resortu liczba szpitali w Polsce wynosi 1591, w tym 1234 szpitale posiadają kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia. Łączna liczba łóżek szpitalnych wynosi 177 tysięcy, kontrakt z NFZ dotyczy 159 łóżek. Przeciętna liczba łóżek w szpitalu wynosi 111, przeciętna liczba łóżek w szpitalach posiadających kontrakt to 129.
Z zawartej w mapach analizy wykorzystania stołów operacyjnych wynika, że w Polsce średnio na jeden stół wykonywane są 654 operacje. Wykorzystanie stołów jest jednak zróżnicowane pomiędzy województwami. Najniższą wartość zanotowano w województwie świętokrzyskim– 446 operacji na stół. Na drugim biegunie plasuje się województwo opolskie,
gdzie wykonywanych jest 850 operacji na jeden stół.
W całej Polsce średnia wartość współczynnika zakażeń wewnątrzszpitalnych wyniosła 0,93 procent. Najwyższa wartość wskaźnika odnotowana została w województwie świętokrzyskim (1,49 procent), a najniższa w województwie podlaskim (0,58 procent).
Przeprowadzono także analizę zależności pomiędzy liczbą świadczeń a śmiertelnością pooperacyjną. Jako definicje śmiertelności pooperacyjnej przyjęto udział pacjentów, którzy zmarli przed wypisem ze szpitala bądź w ciągu 30 dni od zabiegu. We wszystkich analizowanych grupach JGP (zabiegów dużych i kompleksowych) stwierdzono ujemną korelację pomiędzy liczbą świadczeń a ważoną ryzykiem śmiertelnością, co oznacza, ze świadczeniodawcy wykonujący w 2014 roku więcej świadczeń danego typu cechowali się niższymi ważonymi współczynnikami śmiertelności. Obserwacja ta argumentuje centralizacje świadczeń z tych grup, gdyż większe jednostki zapewniają świadczenia wyższej jakości.
Obowiązek publikacji map potrzeb zdrowotnych wynika z art. 95c ust. 9 ustawy z 27 sierpnia 2016 roku oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Opracowanie map było wymogiem Unii Europejskiej. Bez nich Polska nie otrzyma funduszy unijnych na ochronę zdrowia. Mapy mają być także wykorzystywane przy przyznawaniu kontraktów z NFZ, tak aby z publicznych środków były finansowane takie usługi, na które jest zapotrzebowanie.
Mapy dotyczące leczenia szpitalnego dostępne są na stronie Ministerstwa Zdrowia www.mz.gov.pl
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia. Komentarz
|