Obowiązujący od 2009 roku wykaz świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego obliguje wszystkich świadczeniodawców posiadających oddziały o profilu położnictwo i ginekologia do zapewnienia stałej obecności lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii lub anestezjologii i reanimacji, lub anestezjologii i intensywnej terapii, lub lekarza posiadającego I stopień specjalizacji w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – w lokalizacji. Zgodnie ze standardem anestezjologicznym do znieczulenia porodów są uprawnieni nie tylko lekarze specjaliści anestezjologii i intensywnej terapii, ale także lekarze anestezjolodzy (czyli lekarze z I stopniem specjalizacji).
Ministerstwo przypomina, że znieczulenia, tak samo jak porody, są świadczeniami nielimitowanymi. Na mocy zarządzenia prezesa NFZ z 30 czerwca 2015 roku o około 400 zł została podwyższona wycena porodu zakończonego drogami natury, w którym zastosowano znieczulenie zewnątrzoponowe. Informacji na temat zmian wprowadzonych ww. zarządzeniem oraz w kwestiach związanych z jego stosowaniem, a także ewentualnym nieprzestrzeganiem warunków kontraktów zawartych przez szpitale z Narodowym Funduszem Zdrowia, udziela Centrala NFZ.
Czytaj: Od lipca NFZ płaci za poród ze znieczuleniem >>>
Ze względu na bezpieczeństwo matki i dziecka decyzja dotycząca zastosowania znieczulenia należy do lekarza, który podejmując ją bierze pod uwagę wszelkie aspekty medyczne. Zgodnie z ustawą o zawodach lekarza i lekarza dentysty lekarz podejmuje decyzję o wyborze odpowiedniej metody postępowania leczniczego w oparciu o stwierdzone wskazania i ewentualne następstwa zastosowanej metody.
Z art. 6 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wynika, że, że pacjent ma prawo oczekiwać świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej. Pacjentki, których prawa zostały naruszone, mogą zgłosić ten fakt dyrektorowi szpitala, Rzecznikowi Praw Pacjenta oraz właściwemu oddziałowi Narodowego Funduszu Zdrowia.