Przed sądem okręgowym prowadzony był proces o zapłatę zadośćuczynienia w kwocie 100 tys. zł za doznaną krzywdę i ustalenie odpowiedzialności pozwanych na przyszłość za mogące wystąpić w przyszłości skutki nieprawidłowego leczenia powódki. Powódka, która skierowała swoje żądania wobec dwóch placówek medycznych, wskazywała, że podczas leczenia doszło do nieprawidłowości. Sąd okręgowy, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, oddalił powództwo. Oparł się na opiniach biegłych (tj. opinii wraz z opinią uzupełniającą) i przyjął, że w procesie leczenia nie doszło do błędów.

Opinie w procesie o błąd medyczny

W ocenie sądu pierwszej instancji opinie były rzetelne i przekonujące. Zdaniem sądu te dowody nie budziły zastrzeżeń. Sąd podkreślił, że nie posiada on wiedzy medycznej o specjalistycznym charakterze. Tymczasem kluczowe dla oceny żądania powódki były kwestie natury medycznej. W tym zakresie wypowiadali się biegli z właściwych dziedzin. Opierając się na opiniach biegłych sąd uznał, że leczenie powódki było przeprowadzone w sposób prawidłowy. Przeprowadzone czynnosci uwzględniały zasady wiedzy medycznej i techniki operacyjnej.

 


Ponoszenie kosztów procesu

Sąd zwrócił uwagę, że choć powódka przegrała proces, to nie została obciążona obowiązkiem zwrotu pozwanym kosztów procesu. Zasadą jest, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Jednakże na podstawie art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Sąd okręgowy przypomniał, że z przepisów nie wynika, w jakich sytuacjiach można zastosować tę regulację. Sądy przyjmują, że chodzi tu o przypadki, w których poniesienie kosztów godziłoby w powszechne odczucie sprawiedliwości i zasady współżycia społecznego. Zaistnienie wypadków szczególnie uzasadnionych może mieć miejsce w szczególności, jeśli strona dochodzi roszczeń przedawnionych bądź zgłasza sprekludowane żądania. To może być powiązane z sytuacją życiową i majątkową strony przegrywającej proces. Art. 102 k.p.c. może być stosowany także, jeśli strona jest subiektywnie przekonana o zasadności swojego roszczenia.

Czytaj także: Standardy dla teleporad lekarzy specjalistów dopiero od jesieni>>
 

Sąd okręgowy podkreślił, że powódka zajmuje się wychowaniem trójki dzieci. Uzyskuje niewysokie świadczenie macierzyńskie (ok. 700 zł miesięcznie). Sąd zwrócił też uwagę na charakter dochodzonego roszczenia oraz to, że w toku sprawy koniecznym było analizowanie specjalistycznych kwestii. Powódka mogła być przekonana o zasadności swoich żądań, gdy inicjowała postępowanie sądowe – przyjął sąd. Powyższe przemawiało więc za uznaniem, że powódka nie powinna zostać obciążona obowiązkiem ponoszenia kosztów procesu na rzecz pozwanych. Jednocześnie sąd nie obciążył powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu (XIV Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Pile) z 31 maja 2021 r., XIV C 982/16, LEX nr 3197259.