Z ustawy o działalności leczniczej wynika, że świadczenia zdrowotne mogą być udzielanie za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, zapis taki wprowadziła nowelizacja ustawy z 9 października 2015 roku.
W związku z tym zmieniono także zapisy ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, z których wynika, że lekarz lub lekarz dentysta mogą także udzielać świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Podobny zapis zawarty został w ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej.
Autor opinii prawnej adwokat Wojciech Powroźnik podkreśla, że „uprawnienia do udzielania świadczeń medycznych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności nadano konkretnym grupom zawodowym poprzez wprowadzenie stosownych nowelizacji właściwych ustaw. Tego rodzaju uprawnienia nie zostały nadane diagnostom laboratoryjnym i nie wprowadzono w tym zakresie zmiany do ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o diagnostyce laboratoryjnej”.
„W tym stanie rzeczy uznać należy, iż nie ma możliwości dokonywania tzw. zdalnej autoryzacji wyniku badania laboratoryjnego” – czytamy w opinii prawnej opublikowanej przez KIDL.
Sprawa autoryzacji badań laboratoryjnych na odległość wzbudza wiele kontrowersji. Prywatni świadczeniodawcy działający na tym rynku uważają, że stosowanie technik telemedycznych w diagnostyce laboratoryjnej jest legalne, podkreślają oni jednocześnie, że mogą być one używane jedynie w całkowicie zautomatyzowanych laboratoriach z nowoczesnym systemem informatycznym.
[-DOKUMENT_HTML-]
Źródło: www.kidl.org.pl