Komentarz dotyczy także procedur pobierania, przetwarzania, testowania, przechowywania i dystrybucji komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do zastosowania w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, a także pozyskiwania zgody we wskazanych wyżej przypadkach.
Opracowanie, przygotowane przez specjalistkę prawnika od wielu lat prowadzącą badania naukowe w analizowanej materii, ma charakter zarówno teoretyczny, jak i praktyczny. Może służyć pomocą przy stosowaniu prawa w zakresie procedur związanych z medycznie wspomaganą prokreacją, pokazując tę problematykę w kontekście problemów prawnych i wątpliwości wiążących się z praktycznym stosowaniem ustawy przez lekarzy.
Autorka przypomina we wstępie do publikacji, że do chwili wejścia w życie komentowanej ustawy (co nastąpiło 1 listopada 2015 roku) Polska jako jedno z nielicznych państw europejskich, a ostatnio jedyne państwo w UE, nie posiadała uregulowań w zakresie dawstwa, pobierania, przetwarzania, testowania, przechowywania i dystrybucji komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do zastosowania w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji.
„Dla nikogo nie pozostawało jednak tajemnicą, że procedury wspomaganej medycznie prokreacji były stosowane, wedle szacunków, w około 40 ośrodkach na terenie kraju. Wprowadzenie ustawy o leczeniu niepłodności było zatem konieczne. Ustawa ta, choć spotyka się z krytyką w zakresie realizacji doraźnych interesów politycznych, po raz pierwszy ma szansę uporządkować materię, która dotąd była dalece uznaniowa, a stosowanie technik wspomaganej medycznie prokreacji, pomimo znacznej powagi sprawy, odbywało się bez ustawowo ujętych standardów postępowania, i co za tym idzie – bez jakiejkolwiek kontroli ze strony państwa” – czytamy we wstępie.
Dowiedz się więcej z książki | |
Ustawa o leczeniu niepłodności. Komentarz
|
Poza tym ustawa, jak przypomina autorka, wpisuje się w realizację postanowień dyrektywy 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 31 marca 2004 roku w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich (Dz. Urz. UE L 102 z 07.04.2004, s. 48).
„Ufać należy, że ustawa sprosta pokładanym w niej nadziejom, a jej stosowanie spowoduje, że ośrodki medycznie wspomaganej prokreacji oraz banki komórek rozrodczych i zarodków zapewnią odpowiednią jakość i bezpieczeństwo dawstwa, pobierania, przetwarzania, testowania, przechowywania i dystrybucji komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do zastosowania u ludzi w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, co będzie miało pozytywny wpływ na zdrowie pacjentów oraz pozwoli w przyszłości zmniejszyć liczbę reakcji i zdarzeń niepożądanych” – stwierdza autorka komentarza.
Komentarz obejmuje szczególnie rozważania w zakresie przeprowadzania procedur pobierania i zastosowania komórek rozrodczych i zarodków, tworzenia zarodków, pozyskiwania zgody w wymienionych procedurach. Ważnym elementem rozważań pozostają aspekty interesu i dobra dziecka poczętego w wyniku zastosowania procedur medycznie wspomaganej prokreacji. Prezentowane analizy w zakresie wykładni tekstu prawnego wspiera ujęcie praktyczne.
„Wywód zaprezentowany w Komentarzu pozbawiony został nadmiernych odniesień prawnoporównawczych. Czytelnikowi, w wykazie literatury, wskazano jednak możliwości uzupełnienia wiedzy tak w zakresie literatury prawniczej, jak i medycznej”- czytamy we wstępie.
Książka jest przeznaczona dla lekarzy, pielęgniarek, położnych i laborantów zatrudnionych w jednostkach ochrony zdrowia, w których wykonywane są procedury wspomagania prokreacji, pracowników banków tkanek i komórek rozrodczych, sędziów, prokuratorów oraz adwokatów i radców prawnych, zwłaszcza tych zatrudnionych w działach prawnych podmiotów leczniczych stosujących procedury medycznie wspomaganej prokreacji. Będzie przydatna pracownikom Ministerstwa Zdrowia, NFZ, członkom Rady do spraw Leczenia Niepłodności, jak również osobom borykającym się z problemem bezpłodności.
Książka dostępna jest w Księgarni Profinfo.
Informacja o autorce
Joanna Haberko - doktor habilitowana nauk prawnych, profesor nadzwyczajny w Katedrze Prawa Cywilnego, Handlowego i Ubezpieczeniowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; członek Krajowej Rady Transplantacyjnej przy Ministrze Zdrowia (2010-2014) oraz Komisji Bioetycznej Wielkopolskiej Izby Lekarskiej w Poznaniu; wielokrotna stypendystka rządu włoskiego, odbywała staże naukowe na wydziałach prawa uniwersytetów w Maceracie i Ferrarze oraz w Instytucie Bioetyki Uniwersytetu im. A. Gemelli w Rzymie. Głównym obszarem jej zainteresowań badawczych są zagadnienia prawa rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa medycznego; jest autorką ponad 100 publikacji z tych dziedzin, publikowanych w krajowych i międzynarodowych czasopismach prawniczych i medycznych, w tym licznych opracowań poświęconych prawnym problemom leczenia niepłodności, oraz współautorką podręczników dla studentów medycyny i lekarzy.