Do tej pory bezpośredni dostęp do świadczeń zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień mieli tylko umierający pacjenci. W wyniku nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (dodanie art. 20a) gwarantowane jest to wszystkim pacjentom, bez względu na źródło pochodzenia bólu.
Przepis ten zobowiązuje podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych – na przykład szpitale – do określenia stopnia natężenia bólu, leczenia go oraz monitorowania skuteczności stosowanej terapii.
Te propozycje nowelizacji ustawy są zgodne z postulatami Fundacji i wychodzą naprzeciw apelom HFPC o wprowadzenie systemu kontroli jakości leczenia bólu.
W kierowanych do Ministerstwa Zdrowia pismach Fundacja kilkukrotnie zwracała uwagę, że brak gwarancji efektywnego systemu leczenia bólu jest równoznaczny z niewywiązaniem się państwa z konstytucyjnego obowiązku zapewnienia prawa do ochrony zdrowia (art. 68 ust. 1 Konstytucji RP). Według Fundacji może to także oznaczać niedopełnienie zobowiązań wynikających z europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności art. 3, który zakazuje tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania.
Jednak zaniepokojenie Fundacji budzi fakt, że zagwarantowanie wszystkim pacjentom prawa do leczenia bólu nie powoduje kosztów dla finansów publicznych.
[-OFERTA_HTML-]
- Taki wniosek płynie z analizy Oceny Skutków Regulacji dołączonej do projektu. Istnieje obawa, że zmiana ustawy, bez zagwarantowania dodatkowych funduszy, nie rozwiąże problemu nieskutecznego leczenia bólu w Polsce – ocenia apl. adw. Zuzanna Warso, prawniczka HFPC.
Fundacja zapytała też resort zdrowia o dane dotyczące liczby pacjentów, którzy cierpią w Polsce na ból przewlekły.
Źródło: www.hfhr.pl