Jak wskazało ministerstwo w uzasadnieniu projektu, obecnie obowiązująca wersja rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej, określa pewne zadania realizowane w ramach medycznych procedur radiologicznych z zakresu radioterapii i przypisuje je fizykom medycznym. Przepisy przewidują, że przygotowują oni plan leczenia i podpisują go, przeprowadzają kontrolę dawki oraz jednostek monitorowych (czasu napromieniania), weryfikują dawkę poprzez niezależne obliczenia lub pomiar, a także zatwierdzają dozymetryczną weryfikację planów leczenia dla technik statycznych oraz dynamicznych.

Taki kształt przepisów pomija jednak to, że część zadań w obszarze radioterapii mogą wykonywać – bez szkody dla bezpieczeństwa radiologicznego pacjenta – fizycy nieposiadający specjalizacji w dziedzinie fizyki medycznej, np. osoby w trakcie odbywania specjalizacji w dziedzinie fizyki medycznej. Dlatego ministerstwo proponuje doprecyzowanie przepisów i podzielenie zadań pomiędzy fizyków medycznych i tych, którzy nie posiadają specjalizacji.

Podział kompetencji

Projekt przyjmuje rozwiązanie, że specjaliści w dziedzinie fizyki medycznej wykonują zadania polegające na: weryfikacji planów leczenia, nadzorze nad kontrolą dawki oraz czasu napromieniania,  zatwierdzaniu dawek w planie leczenia, uprzednio zweryfikowanych przez pomiar lub niezależne obliczenia oraz zatwierdzaniu weryfikacji planów leczenia dla technik statycznych oraz dynamicznych. Inne czynności, np.: kontrola dawki oraz jednostek monitorowych (czasu napromieniania), wykonywanie pomiarów lub obliczeń na potrzeby weryfikacji dawki w planie leczenia oraz wykonywanie dozymetrycznej weryfikacji planów leczenia będą mogli wykonywać fizycy bez specjalizacji w dziedzinie fizyki medycznej, w tym także osoby w trakcie specjalizacji z tej dziedziny.

Jak podkreślono w uzasadnieniu projektu, takie rozwiązanie z jednej strony umożliwi zachowanie bezpieczeństwa realizacji procedur radioterapeutycznych, a z drugiej – zapewnieni właściwe wykorzystanie kompetencji specjalistów w dziedzinie fizyki medycznej, przy jednoczesnym umożliwieniu nabywania doświadczeń przy realizacji radioterapii fizykom nieposiadającym specjalizacji (w tym także osobom w trakcie specjalizacji w dziedzinie fizyki medycznej).