Pytanie

Czy szpital może żądać od pacjenta zabrania na leczenie rehabilitacyjne zapasu leków na choroby przewlekłe, na które pacjent choruje od kilku lat?

Czy zapewnienie wszystkich leków leży w gestii szpitala?

Odpowiedź

W zasadzie tak, chociaż istnieją rozbieżności poglądów w tym zakresie. Z jednej strony należy pamiętać, że w trakcie hospitalizacji pacjentowi należy zapewnić leki, które są konieczne do wykonania świadczeń, z drugiej jednak strony trudno jednoznacznie stwierdzić, jakie są to leki. 

W ocenie autorki, dopuszczalne jest żądanie od pacjenta zaopatrzenia się w leki, które nie pozostają w związku z daną hospitalizacją, ze względu na fakt, że żądanie zapewnienia przez świadczeniodawców wszystkich niezbędnych leków wiązałoby się z trudnościami organizacyjnymi i znacznymi kosztami, które nie są ujęte w cenie świadczenia refundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. 

Ponadto od 1 stycznia 2015 roku wobec wejścia w życie ustawy z 22 lipca 2014 roku o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i nowelizacją art. 42 ustawy z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma prawo w określonych sytuacjach wystawić receptą tzw. zaoczną. W konsekwencji, została prawnie dopuszczona możliwość wystawiania recept w taki sposób, przez lekarza realizującego świadczenia ambulatoryjne (POZ, AOS), nawet w trakcie hospitalizacji pacjenta.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 35 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - dalej u.ś.o.z., świadczeniobiorcy przyjętemu do szpitala lub innego przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w stanach nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki i wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia. 

Również w § 10 ust. 1 rozporządzenia ministra zdrowia z 6 listopada 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej ustawodawca powtarza, że jedynie w zakresie koniecznym do wykonania świadczeń gwarantowanych świadczeniodawca zapewnia świadczeniobiorcy nieodpłatnie badania diagnostyczne oraz leki i wyroby medyczne. 

W konsekwencji, wszystkie leki i wyroby medyczne, które nie wiążą się z koniecznością udzielania świadczeń, nie są zapewniane przez szpitale w trakcie hospitalizacji. Pojawia się tutaj oczywiście również trudność z określeniem, jakie leki czy wyroby medyczne są konieczne przy udzielaniu danego świadczenia, a jakie nie. 

Niewątpliwie jednak, duża grupa leków związanych na przykład ze schorzeniami już wcześniej zdiagnozowanymi i nie pozostającymi w związku z daną hospitalizacją jest uważana za leki znajdujące się już poza obszarem wymaganym. W praktyce dochodzi zatem do takich sytuacji, że gdy pacjentowi, który ma przybyć do szpitala lub przebywa w szpitalu, zaleca się korzystanie z własnych leków. Problematyka ta wzbudza jednak wiele kontrowersji i nie ma jednoznacznych i precyzyjnych przepisów w tym zakresie.

Czytaj inne komentarze tej autorki:

Kontrolę NFZ może przyjąć także osoba upoważniona >>>

Podmiot leczniczy nie może rozszerzyć uprawnień do świadczeń poza kolejnością >>>

Lekarz z kwalifikacjami potrzebny do otwarcia przychodni lekarza rodzinnego >>>

Nocna i świąteczna pomoc bez badań diagnostycznych>>>      

Agnieszka Pietraszewska-Macheta

Radca prawny, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także studiów podyplomowych w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych na Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Ukończyła aplikację sądową. Od 1998 roku pracuje w systemie ubezpieczeń zdrowotnych, najpierw jako współorganizator Małopolskiej Regionalnej Kasy Chorych w Krakowie, następnie jako pracownik Małopolskiej Regionalnej Kasy Chorych oraz Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych. Od 2003 roku jest pracownikiem Narodowego Funduszu Zdrowia, początkowo jako naczelnik Wydziału Organizacyjno-Prawnego Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Krakowie, a obecnie jako radca prawny w Mazowieckim Oddziale Wojewódzkim NFZ w Warszawie. Jest współautorką komentarza do ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, w szczególności dotyczące finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych. Współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie.