Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i Zdrowie

Czy w trakcie przyjęcia do szpitala „przyjęcie w trybie nagłym - inne przypadki”, dane ze skierowania mogą być przesyłane do NFZ?Czy jest to błąd?

Według poniższych wytycznych ustawy, skierowanie w przypadkach nagłych, nie jest wymagane.

Jeżeli skierowanie zostało już wystawione, należy je wykazać do NFZ?

„W przypadku nagłych zachorowań lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia pacjenta świadczenie w poradni specjalistycznej winno być zrealizowane w trybie nagłym, czyli w dniu zgłoszenia. Decyzję o przyjęciu pacjenta w trybie nagłym podejmuje lekarz”.

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., w stanach nagłych świadczenia zdrowotne są udzielane bez wymaganego skierowania. Nie wyklucza to jednak sytuacji wystąpienia stanu nagłego u świadczeniobiorcy, który takie skierowanie posiada.

Uzasadnienie:

Zakres danych dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej przekazywanych do Narodowego Funduszu Zdrowia szczegółowo określają przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 czerwca 2008 r. w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1447) - dalej r.n.i.ś., które zostało wydane na podstawie art. 190 ust. 1 u.ś.o.z. Jak wynika z § 3 r.n.i.ś. rejestr świadczeń obejmuje m.in. następujące dane dotyczące udzielonego świadczenia zdrowotnego:

(…)

12) charakteryzujące skierowanie lub zlecenie, jeżeli świadczenie zdrowotne zostało udzielone na podstawie skierowania lub zlecenia:

a) datę wystawienia skierowania lub zlecenia,

b) identyfikator skierowania lub zlecenia, jeżeli występuje,

c) identyfikator świadczeniodawcy wystawiającego skierowanie lub zlecenie albo pełna nazwa innego podmiotu uprawnionego do zlecania świadczeń finansowanych ze środków publicznych oraz VIII część kodu resortowego, jeżeli została nadana,

d) numer prawa wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej lub felczera wystawiającego skierowanie lub zlecenie;

13) kod trybu przyjęcia osoby, której udzielono świadczenia zdrowotnego, określony zgodnie z załącznikiem nr 4 do r.n.i.ś. - w przypadku udzielenia świadczenia z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej;

13a) informację, czy świadczenie zdrowotne zostało udzielone w warunkach, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 z późn. zm.) lub w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 757 z późn. zm.);

(…).

Powyższe nie oznacza, że świadczenie udzielone w trybie nagłym wyklucza udzielenie świadczenia na podstawie skierowania. Fakt, że przepis art. 60 u.ś.o.z. określa, że przyjęcie w trybie nagłym następuje bez wymaganego skierowania oznacza jedynie to, że świadczeniobiorca nie musi posiadać skierowania i świadczeniodawca nie ma obowiązku wykazywania do Funduszu danych dotyczących skierowania. W konsekwencji Fundusz nie może wymagać od świadczeniodawcy przekazywania danych dotyczących skierowania, w przypadku przyjęcia w trybie nagłym. Nie można jednak zdaniem autora uznać, że przekazanie danych dotyczących skierowania w przypadku przyjęcia w trybie nagłym stanowi błąd.

Agnieszka Pietraszewska-Macheta, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie

Odpowiedzi udzielono 5 listopada 2014 r.