Czy istnieją przepisy określające normy dopuszczalnej wagi pacjenta, którego może dźwigać ratownik medyczny tzn. przenieść na nosze i dźwigać na noszach do karetki?
Nie ma odrębnych przepisów, które określałyby normy dopuszczalnej wagi pacjenta, którego na noszach mogą przenieść ratownicy do karetki. Jedyne przepisy, które określają dopuszczalną wagę przedmiotów, jakie mogą być podnoszone przez kobiety i mężczyzn, to rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. Nr 26, poz. 313 z późn. zm.) - dalej r.b.h. Normy te są zróżnicowane, inne dla mężczyzn, kobiet i młodocianych. W mojej ocenie, przepisy te można stosować "odpowiednio", mimo iż dotyczą one długości i masy przedmiotów przenoszonych ręcznie.
Zgodnie z § 13 ust. 1 r.b.h. masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:
- 30 kg - przy pracy stałej;
- 50 kg - przy pracy dorywczej.
Przepis ten zakazuje również ręcznego przenoszenia przedmiotów o masie przekraczającej 30 kg na odległość przekraczającą 25 m. Jeśli waga przedmiotu przekracza 30 kg przenoszenie powinno odbywać się zespołowo.
Zgodnie § 17 ust. 1 r.b.h., przy przenoszeniu zespołowo przedmiotów przekraczających masę 30 kg, powinno odbywać się zespołowo. Na jednego pracownika powinna przypadać masa nieprzekraczająca: 25 kg - przy pracy stałej, a przy pracy dorywczej – 42 kg. Taki ciężar nie powinien być przenoszony (zespołowo) na odległość większą niż 25 m.
Przepisy te mogą stanowić normy pomocnicze. W praktyce, ratownicy przenoszą pacjentów, których waga przekracza 84 kg, a w przypadku zagrożenia życia pacjenta i konieczności szybkiego transportu do szpitala zdarza się, że na noszach (lub specjalnych płachtach) są transportowani pacjenci ważący nawet 150 kg. W ekstremalnych przypadkach do przewożenia pacjenta z domu do szpitala angażowana jest straż pożarna.
Alicja Brzezińska
Nie ma odrębnych przepisów, które określałyby normy dopuszczalnej wagi pacjenta, którego na noszach mogą przenieść ratownicy do karetki. Jedyne przepisy, które określają dopuszczalną wagę przedmiotów, jakie mogą być podnoszone przez kobiety i mężczyzn, to rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. Nr 26, poz. 313 z późn. zm.) - dalej r.b.h. Normy te są zróżnicowane, inne dla mężczyzn, kobiet i młodocianych. W mojej ocenie, przepisy te można stosować "odpowiednio", mimo iż dotyczą one długości i masy przedmiotów przenoszonych ręcznie.
Zgodnie z § 13 ust. 1 r.b.h. masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:
- 30 kg - przy pracy stałej;
- 50 kg - przy pracy dorywczej.
Przepis ten zakazuje również ręcznego przenoszenia przedmiotów o masie przekraczającej 30 kg na odległość przekraczającą 25 m. Jeśli waga przedmiotu przekracza 30 kg przenoszenie powinno odbywać się zespołowo.
Zgodnie § 17 ust. 1 r.b.h., przy przenoszeniu zespołowo przedmiotów przekraczających masę 30 kg, powinno odbywać się zespołowo. Na jednego pracownika powinna przypadać masa nieprzekraczająca: 25 kg - przy pracy stałej, a przy pracy dorywczej – 42 kg. Taki ciężar nie powinien być przenoszony (zespołowo) na odległość większą niż 25 m.
Przepisy te mogą stanowić normy pomocnicze. W praktyce, ratownicy przenoszą pacjentów, których waga przekracza 84 kg, a w przypadku zagrożenia życia pacjenta i konieczności szybkiego transportu do szpitala zdarza się, że na noszach (lub specjalnych płachtach) są transportowani pacjenci ważący nawet 150 kg. W ekstremalnych przypadkach do przewożenia pacjenta z domu do szpitala angażowana jest straż pożarna.
Alicja Brzezińska