- W najbliższych dniach ze szpitala zostanie wypisana moja blisko 80-letnia mama. Nie mam auta, na taksówkę nas nie stać, do domu mamy ponad 50 kilometrów, a mama ma problemy z poruszaniem się. Czy będzie jej przysługiwać bezpłatny transport ze szpitala do domu? A jeśli nie, to dlaczego, skoro - pyta pani Małgorzata, czytelniczka Prawo.pl. 
Czytaj w LEX: Czy pacjentowi wracającego z zagranicznego szpitala przysługuje transport z lotniska do szpitala w Polsce >>

 

Komu przysługuje bezpłatny transport po wypisie ze szpitala  

Zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, bezpłatny transport sanitarny przysługuje w dwóch przypadkach:

  • do najbliższego podmiotu leczniczego w przypadkach konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia lub wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia, np.  gdy lekarz podczas wizyty domowej lub w miejscu udzielania świadczeń ambulatoryjnych stwierdzi zły stan zdrowia pacjenta i potrzebny jest transport do szpitala, z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia - w takich sytuacjach wzywane jest pogotowie ratunkowe (ust. 1).
  • w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego podmiotu leczniczego udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem, np. transport pacjenta z jednego szpitala do drugiego w celu wykonania np. badań lub kontynuacji leczenia (ust. 2).

Ust. 3 precyzuje, że w przypadkach niewymienionych wyżej na podstawie zlecenia lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego pacjentowi przysługuje przejazd środkami transportu sanitarnego odpłatnie lub za częściową odpłatnością. Patrząc tylko na ten przepis można odnieść wrażenie, że po wypisie ze szpitala pacjent nie ma prawo do bezpłatnego transportu, ale to nie jest prawda. Świadczenia gwarantowane, w tym poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego, z zakresu leczenia szpitalnego określa jeszcze w rozporządzeniu minister zdrowia.

Zgodnie z jego par. 7 szpital ma zapewnić częściowo lub pełnopłatny transport, ale w przypadkach niewymienionych we wspomnianym art. 41 ust. 1 i 2. A to oznacza, że pacjentowi z dysfunkcją ruchu, która uniemożliwia mu korzystanie ze środków transportu publicznego, przysługuje bezpłatny transport sanitarny po wypisie ze szpitala do miejsca zamieszkania. Gdyby dysfunkcja nie utrudnia korzystania ze środków publicznych, nie wymaga pomocy innej osoby, szpital może odmówić bezpłatnego transportu. Wówczas jednak może przysługiwać transport częściowo odpłatny. I warto o tym pamiętać, bo z kolei zgodnie z par. 8 ust. 2 rozporządzenia o ogólnych warunkach udzielania świadczeń opieki zdrowotnej - czyli warunkach zawartych z podmiotem leczniczym a Narodowym Funduszem Zdrowia - świadczeniodawca, w przypadkach określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych o świadczeniach gwarantowanych zapewnia transport sanitarny w ramach kwoty zobowiązania określonej w umowie, z wyjątkiem świadczeniodawców udzielających świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, jeżeli nie zawarli oni odrębnej umowy.

Czytaj w LEX: Czy pacjentowi przysługuje bezpłatny transport karetką w przypadku chorób układu ruchu >>

 


Kiedy pacjentowi przysługuje transport sanitarny częściowo odpłatny

Zgodnie zaś z rozporządzeniem ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 jest finansowany w 40 proc. ze środków publicznych w przypadku 16 rodzajów chorób, gdy ze zlecenia lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że pacjent jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Czytaj w LEX: Czy transport ze szpitala do Domu Pomocy Społecznej jest odpłatny >>

Do odpłatnego w 60 proc. transportu uprawniają:

  • choroby krwi i narządów krwiotwórczych,
  • choroby nowotworowe,
  • choroby oczu,
  • choroby przemiany materii,
  • choroby psychiczne i zaburzeń zachowania,
  • choroby skóry i tkanki podskórnej,
  • choroby układu krążenia,
  • choroby układu moczowo-płciowego,
  • choroby układu nerwowego,
  • choroby układu oddechowego,
  • choroby układu ruchu,
  • choroby układu trawiennego,
  • choroby układu wydzielania wewnętrznego,
  • choroby zakaźnych i pasożytniczych,
  • urazów i zatruć,
  • wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych.

Pacjenta po leczeniu szpitalny odwozi się pod jego adres zamieszkania. Gdy karetka zabierała pacjenta z miejsca zamieszkania, w którym był zameldowany, ale na skutek choroby stał się niesamodzielny, i ma zamieszkać pod innym adresem, np. dzieci, tam będą koncentrować się jego interesy życiowe, to karetka powinna go odwieźć pod ten adres.

Czytaj w LEX: Kto, oprócz lekarza, może podpisać wypis ze szpitala? >

Podstawa prawna:

  • ustawa z 7 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
  • rozporządzenie ministra zdrowia z 22 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego 
  • rozporządzenie ministra zdrowia z 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.