Kierowca wystąpił do WSA ze skargą na czynność prezydenta miasta, odmawiającą zwrotu nadpłaconej kwoty, uiszczonej za wydanie karty pojazdu. Zwrotu nadpłaty kierowca domagał się w oparciu o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r.
Sad wezwał kierowcę do wykazania czy przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, wyczerpał środek zaskarżenia poprzez skierowanie do prezydenta miasta wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Kierowca wskazał, że przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego zwrócił się pismem zatytułowanym "Wezwanie" do urzędu miejskiego o zwrot nadpłaty za kartę pojazdu. W odpowiedzi uzyskał informację, że nie należy mu się zwrot nadpłaty i może odwołać się od decyzji do WSA.
Zdaniem WSA należy podkreślić, że konieczną przesłanką dopuszczalności złożenia skargi do sądu administracyjnego jest wymóg wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie przed organem właściwym w sprawie. Zatem do skutecznego złożenia skargi do sądu administracyjnego na czynność odmowy zwrotu kwoty stanowiącej nadpłatę za wydanie karty pojazdu, było konieczne uprzednie pisemne wezwanie właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z dokonanej czynności mającej charakter publicznoprawny.
Kierowca nie złożył wymaganego ustawowo, wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Zdaniem WSA nie ma znaczenia, że swoje żądanie skierowane do organu kierowca zatytułował "Wezwanie", bowiem wezwanie do usunięcia naruszenia prawa winno być skierowane do organu po dokonaniu przez niego czynności, tj. udzieleniu odpowiedzi na żądanie skarżącego. Zatem uznać należy, że przedmiotowa skarga jest niedopuszczalna bowiem kierowca nie wykazał, że dopełnił wymogu skutecznego wniesienia skargi, polegającego na skierowaniu uprzedniego wezwania do usunięcia naruszenia prawa, wywołanego kwestionowaną czynnością prezydenta miasta.
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Szczecinie z 23 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 441/13, nieprawomocne