MOPS odmówił przyznania wnioskodawcy zasiłku celowego na doładowanie karty uprawniającej do przejazdów komunikacją miejską. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Wnioskodawca nie pracuje zarobkowo. W listopadzie 2016 r. nie podejmował się żadnych prac dorywczych - utrzymuje się jedynie z zasiłku okresowego (380 zł miesięcznie).
Wnioskodawca choruje przewlekle i od marca 2017 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim. Został wyrejestrowany z urzędu pracy z uwagi na niezdolność do pracy powyżej 90 dni. MOPS zaznaczył, że wnioskodawca uzyskuje zasiłek okresowy i jego część może przeznaczyć na doładowanie karty miejskiej. Zwrócono też uwagę, że wnioskodawca od kilku lat, bez przerwy korzysta z pomocy społecznej. Każda próba nakłonienia wnioskodawcy do podjęcia pracy kończy się tym, iż przedkłada on zwolnienie lekarskie lub zaświadczenie o niezdolności do pracy.
Odwołanie do SKO
Wnioskodawca nie zgodził się z decyzją i wniósł odwołanie. Dołączył do niego m.in. wezwanie do zapłaty za przejazd środkami komunikacji miejskiej bez biletu. SKO utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. SKO podkreśliło, że uzyskanie zasiłku celowego jest możliwe w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Orzeczenie w tym przedmiocie wydawane jest w ramach tzw. uznania administracyjnego.
Organ przy rozpoznawaniu wniosku powinien pamiętać o tym, że forma i rodzaj świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Jednocześnie, potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy społecznej, powinny zostać uwzględnione, gdy odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.
Wskazano, iż dołączony do odwołania "mandat" za jazdę bez biletu został wystawiony za jazdę w innej części miasta niż ta, w której rejonie znajdują się ośrodki lecznicze, z których korzysta wnioskodawca. Jednocześnie osoba, która jedzie komunikacją miejską bez biletu, powinna zdawać sobie sprawę z możliwych konsekwencji. Zwrócono uwagę, że przepisy prawa nie przewidują zasiłku celowego na pokrycie kosztów związanych z jazdą bez biletu. Skoro zaś wnioskodawca uzyskuje stałe wsparcie z pomocy społecznej, to może część środków przeznaczyć na ten cel.
Oddalona skarga
Wnioskodawca nie zgodził się z rozstrzygnięciem SKO i wniósł skargę do sądu administracyjnego. Zwrócił uwagę, że pieniądze z zasiłku przeznacza na żywność i nie może z tych środków zakupić biletów komunikacji miejskiej. Zwrócił uwagę, że musi jeździć do lekarzy, gdyż jest osobą chorą. Z tego też względu nie może również pracować.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniesioną skargę, uznając ją za niezasadną. WSA zwrócił uwagę, że jego rolą było ocenić prawidłowość odmowy przyznania pomocy finansowej dla skarżącego. Analiza materiału dowodowego skutkowała uznaniem decyzji za niewadliwe.
Wsparcie finansowe
Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2017.1769), pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zgodnie zaś art. 39 ust. 1 ustawy, w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy. Jak zaś wynika z art. 39 ust 2 ustawy o pomocy społecznej, taki zasiłek może być przyznany w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu.|
Ocena potrzeb
WSA podkreślił, że skarżący jest stale wspierany w realizacji jego podstawowych potrzeb. MOPS w miarę swoich możliwości oferuje skarżącemu wsparcie regularne i pokrywa jego uzasadnione potrzeby. Uzyskanie doładowania do karty uprawniającej do przejazdów komunikacją miejską jest niewątpliwie potrzebą istotną. Nie można jednak zapominać o tym, że skarżący uzyskuje już inny zasiłek celowy. Nie można zaś domagać się, by organy pomocy społecznej pokrywały wszelkie potrzeby osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Skarżący jest w stanie tak zagospodarować swoim budżetem, by pokryć koszty biletów komunikacji miejskiej z zasiłku już uzyskiwanego w kwocie 380 zł.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2018 r., II SA/Po 647/17, LEX nr 2433976.
