Jeden z mieszkańców gminy wystąpił do Zakładu Gospodarki Komunalnej (ZGK) z wnioskiem o udostępnienie mu tabelarycznego zestawienia wszystkich umów zawieranych przez spółkę w latach 2014 i 2015 na podstawie innych przepisów niż ustawa Prawo zamówień publicznych, z wyszczególnieniem ich daty, przedmiotu, podmiotu kontrahenta z numerami NIP/REGON/KRS, wartości umowy, okresu obowiązywania.
W odpowiedzi ZGK udostępniła wnioskodawcy zestawienie umów zawartych w ramach procedury zamówień publicznych. Natomiast w odniesieniu do pozostałych umów wyjaśniono, iż spółka nie może udzielić informacji ze względu na tajemnicę spółki oraz tajemnicę przedsiębiorców, z którymi zawarła umowy.
Mężczyzna zaskarżył bezczynność Zakładu Gospodarki Komunalnej do sądu administracyjnego.
WSA ustalił, iż w sprawie mamy do czynienia z domniemaniem braku wyłączenia jawności postanowień zawartych umów.
Należy również uznać, iż umowy po pierwsze zawierała samorządowa osoba prawna, a po drugie wynikające z umów zobowiązania realizowane miały być przy zaangażowaniu środków publicznych. W takiej zaś sytuacji prawo do informacji uzasadnione jest niezbędną potrzebą transparentności życia publicznego ocenianą zgodnie ze standardami przyjętymi w demokratycznym państwie prawa.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex>>>
W konsekwencji, ograniczenie prawa do informacji mogłoby nastąpić tylko wówczas, gdy rzetelnie przeprowadzone postępowanie dowodowe dostarczyło obiektywnego materiału uzasadniającego, że żądane informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorcy.
Zdaniem sądu takie jednak działanie w ogóle nie miało miejsca.
Spółka bez żadnych wyjaśnień i analizy charakteru żądanych informacji poprzestała wyłącznie na stwierdzeniu, że zawierają one dane objęte tajemnicą przedsiębiorcy. ZGK nie nie ustalił, czy przy zawieraniu umów podjęte zostały działania mające na celu zapewnienie poufności danym objętym wskazanymi umowami, a kontrahenci składali oświadczenia wyrażające ich wolę zachowania w poufności informacji z tych umów, ani żeby podjęli we własnym zakresie jakiekolwiek czynności zmierzające do utajnienia tych informacji.
Warunkiem koniecznym do uznania istnienia tajemnicy przedsiębiorcy jest wskazanie konkretnych, posiadających wartość gospodarczą należących do niego informacji, które mają korzystać z poufności – podkreślił sąd.
Sąd zwrócił uwagę, iż tajemnica przedsiębiorstwa, będąca wyjątkiem od zasady jawności umów zawieranych przez jednostki gospodarujące środkami publicznymi, nie może być interpretowana w sposób rozszerzający.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gdańsku z 27 stycznia 2016 r., sygn. akt II SAB/Gd 189/15, nieprawomocny
