Jeden z mieszkańców wystąpił do wojewody z wnioskiem o unieważnienie uchwały rady miasta w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części doliny rzeki.
Wojewoda mając na względzie uwagi wnioskodawcy, dokonał oceny uchwały w kontekście uregulowania art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), dotyczącego postępowania nadzorczego nad działalnością gminy. Organ uznał, iż uchwała nie pozostawała w sprzeczności z przepisami prawa.
Mieszkaniec wniósł skargę do sądu administracyjnego.
Mężczyzna domagał się, aby stwierdzenie nieważności, ewentualnie odmowa, nastąpiło w postępowaniu nadzorczym.
WSA uznał skargę za niezasadną.
Sąd przypomniał, iż o tym czy wojewoda wyda rozstrzygnięcie nadzorcze decyduje tylko i wyłącznie on sam.
Ewentualne wnioski zawierające żądanie wydania takiego rozstrzygnięcia mogą być jedynie sygnałem, zwróceniem mu uwagi na nieprawidłowości podjętej uchwały lub zarządzenia.
Ponadto rozstrzygnięcie nadzorcze nie jest decyzją administracyjną.
Postępowanie nadzorcze nie jest postępowaniem jurysdykcyjnym w rozumieniu k.p.a. prowadzonym w indywidualnej sprawie, a pismo organu nadzoru zawiadamiające o braku podstaw do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w odniesieniu do konkretnej uchwały lub zarządzenia nie jest ani rozstrzygnięciem nadzorczym, ani żadną inną formą działalności administracji publicznej.
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Białymstoku z 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SAB/Bk 90/15, nieprawomocne