Jedna z mieszkanek gminy wystąpiła do komendanta policji o wydanie jej pozwolenia na posiadanie broni do celów sportowych. Do wniosku dołączyła między innymi orzeczenie lekarskie i psychologiczne.
Komendant Policji złożył do dyrektora wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy (WOMP) odwołanie od orzeczenia lekarskiego wnioskodawczyni wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
Dyrektor wyjaśnił, iż termin do wniesienia odwołania niestety minął. Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania nie może zostać uwzględniony, bowiem przepisy prawa w zakresie prowadzenia badań lekarskich i psychologicznych dla celów uzyskania pozwolenia na broń nie przewidują takiej możliwości.
Komendant Policji wniósł skargę na bezczynność dyrektora wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy (WOMP).
WSA przypomniał, iż przepisy ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2016 r., poz. 576 ze zm.) w zakresie wydawania orzeczeń lekarskich wymaganych od ubiegającego się o pozwolenie na broń stanowią regulację kompletną oraz odrębną od jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Dyrektor WOMP rozpoznając odwołanie wniesione od orzeczenia lekarskiego w pierwszej instancji nie działa jak typowy organ odwoławczy i nie wydaje orzeczenia na podstawie art. 138 K.p.a.
Wydaje on własne orzeczenie lekarskie, które jest ostateczne.
W konsekwencji, nie ma podstaw do tego, aby – skoro nie działa jak typowy organ odwoławczy - przypisywać mu obowiązek procesowego działania jak ten organ tj. także przez rozpoznawanie wniosków o przywrócenie terminu (w formie postanowienia).
Zatem niewydanie przez dyrektora postanowienia w przedmiocie złożonego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie stanowi bezczynności w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Białymstoku z 17 listopada 2016 r., sygn. akt II SAB/Bk 97/16, nieprawomocne
