Prezydent ustalił przedsiębiorcy wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, przyjmując do podstawy opodatkowania budynki związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Podatnik zaskarżył decyzję do sądu administracyjnego. Tłumaczył, iż nie prowadzi działalności w opodatkowanych przez organ budynkach. Podkreślił, iż posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, wymaga wykazania przez organ, że dana nieruchomość jest elementem przedsiębiorstwa w rozumieniu definicji zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego.
Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy dla przyjęcia związku nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, o którym mowa w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), wystarczy sam fakt ich posiadania przez przedsiębiorcę.
Zdaniem WSA o gospodarczym przeznaczeniu nieruchomości przesądza jej ujęcie w ewidencji środków trwałych, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych czy zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących nieruchomości.
Do nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zaliczone powinny być również te grunty lub budynki, które przejściowo nie są wykorzystywane przez osobę fizyczną w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, ale ich cechy oraz rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej powodują, że mogą być one wykorzystywane na ten cel.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zatem sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że budynek, budowla lub grunt są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Nawet czasowe niewykorzystywanie nieruchomości przez przedsiębiorcę lub nawet wykorzystywanie na inne rodzaje działalności niż gospodarcza (np. socjalna) nie zwalnia przedsiębiorcy z płacenia podatku od nieruchomości według najwyższych stawek podatkowych.
Organ podniósł, że należy odróżnić grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej od gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Jednak w rozpatrywanej sprawie sporne grunty oznaczone zostały w ewidencji gruntów symbolem Ba (tereny przemysłowe), co pozwalało zakwalifikować je jako podlegające podatkowi od nieruchomości – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Olsztynie z 26 października 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 596/16, nieprawomocny
