Rada sekcji krajowej zwróciła się do dyrektora izby skarbowej o przekazanie drogą elektroniczną informacji publicznych w postaci protokołów kontroli, wystąpień pokontrolnych oraz wyjaśnień składanych w toku kontroli oraz po jej zakończeniu pochodzących z kontroli przeprowadzonych przez podmioty zewnętrzne w izbie.


Dyrektor IS poinformował stronę skarżącą, iż żądane materiały zostały zamieszczone na stronie Biuletynu Informacji Publicznej podając jej adres: "www.mp.mofhet.gov.pl", w związku z czym na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2011r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198), jest on zwolniony z obowiązku udostępnienia informacji w trybie właściwym dla dostępu do informacji publicznej na wniosek pisemny.
Rada zarzuciła dyrektorowi IS bezczynność w zakresie udzielenia informacji publicznej w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Zdaniem rady zakres wniosku był znacznie szerszy, ponadto niektóre z opublikowanych dokumentów okazały się niepełne wskutek anonimizacji imion i nazwisk osób, które uczestniczyły w kontrolach.

WSA uznał, iż co prawda brak imion i nazwisk w udostępnionych dokumentach w żaden sposób nie wpływa na jakość udostępnionych informacji i nie powoduje wypaczenia sensu treści poszczególnych dokumentów zamieszczonych w BIP, to jednak wnioskodawca żądał ujawnienia informacji również w tym zakresie. WSA podkreślił, iż osobom pełniącym funkcje publiczne przysługuje nieco mniejszy zakres ochrony danych osobowych niż innym podmiotom. Osoby uczestniczące w kontroli są funkcjonariuszami publicznymi i w związku z tym organ miał obowiązek na żądanie wnioskodawcy przekazać całe protokoły bez anonimizacji ich imion i nazwisk lub też w odrębnym piśmie do wnioskodawcy uzupełnić te zamieszczonych na stronach BIP protokoły poprzez wskazanie imion i nazwisk tych osób. Błędnym jest twierdzenie, iż imię i nazwisko oraz stanowiska pracownika państwowego (z wyjątkiem służb specjalnych) lub samorządowego podlega ochronie danych osobowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. nr 133 poz. 883). Oczywiście natomiast ujawnieniu nie podlegają inne dane osobowe tych osób jak np. adres zamieszkania. I tylko w takim wąskim znaczeniu należy rozumieć żądanie strony skarżącej ujawnienia danych osobowych pracowników izby skarbowej, wszystkich pracowników Ministerstwa Finansów oraz Najwyższej Izby Kontroli, którzy brali udział w kontrolach.

Ponadto WSA stwierdził, iż wnioskodawca żądał udostępnienia informacji publicznej drogą elektroniczną. Udostępnienie informacji publicznej może wiązać się koniecznością jej przekształcenia (np. z formy dokumentu papierowego na formę zeskanowanego pliku komputerowego), a w konsekwencji zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej organ powinien stwierdzając obowiązek poniesienia opłaty oraz ustalając jej wysokość, wezwać o nią wnioskodawcę. WSA podkreślił, że "koszty wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej to po pierwsze: koszty przekształcenia informacji, np. z formy dokumentu papierowego na formę zeskanowanego pliku komputerowego, po drugie zaś: koszty udostępnienia informacji w sposób zgodny z wnioskiem, np. na dysku CD czy DVD, a także w formie kserokopii dokumentu. Dodatkowy koszt udostępnienia informacji publicznej to taki, który pojawia się wobec innego sposobu realizacji prawa dostępu do informacji publicznej, niż wgląd do dokumentów czy udzielenie odpowiedzi na wniosek zawierający proste pytania dotyczące treści dokumentów, co w konsekwencji uzasadnia pobieranie przez dysponenta informacji publicznej stosownej opłaty od zainteresowanego, stanowiącej koszt jej udostępnienia – podkreślił WSA w Krakowie.

Na podstawie: Wyrok WSA w Krakowie z 21 stycznia 2012 r., sygn. akt II SAB/Kr 155/11, prawomocne