Ustalanie listy osób zakwalifikowanych do najmu lokalu jest publicznoprawnym wykonywaniem zadań gminy

Ustalanie listy osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu nie tworzy stosunku cywilnoprawnego najmu lokalu. Jest natomiast wykonywaniem publicznoprawnych zadań gminy, wyprzedającym podjęcie czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcie umowy najmu uznał WSA w Opolu.

Jedna z mieszkanek złożyła wniosek o przydział lokalu mieszkalnego z zasobów mieszkaniowych gminy. Komisja mieszkaniowa negatywnie zaopiniowała wniosek, z uwagi na niespełnienie kryterium trudnych warunków mieszkaniowych. Mieszkanka wystąpiła się z kolejnymi wnioskami.

Burmistrz zawiadomił wniskodawczynię, że podtrzymano negatywną opinię komisji w sprawie jej wniosku o najem lokalu mieszkalnego i odmówiono zakwalifikowania jej na listę osób oczekujących na przydział mieszkania. W związku z tym mieszkanka złożyła skargę na burmistrza oraz działalność społecznej komisji mieszkaniowej.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
WSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż odmowa zakwalifikowania określonej osoby do wynajęcia lokalu oraz umieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu nie ma charakteru cywilnoprawnego, lecz stanowi rozstrzygnięcie o tym, że ta osoba nie spełnia warunku do ubiegania się o wynajęcie jej lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy. Ustalanie listy osób zakwalifikowanych nie tworzy stosunku cywilnoprawnego najmu lokalu. Jest natomiast wykonywaniem publicznoprawnych zadań gminy, wyprzedającym podjęcie czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcie umowy najmu. Realizując zadania wynikające z art. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. nr 31, poz. 266 ze zm.), organ gminy ocenia, czy wnioskodawca, członek wspólnoty samorządowej, może uzyskać pomoc gminy w zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a to przez zakwalifikowanie do osób, z którymi może być zawarta umowa najmu lokalu z zasobu mieszkaniowego gminy. Takie działanie jest załatwieniem sprawy z zakresu administracji publicznej.
Zatem zdaniem WSA zaskarżone pismo burmistrza należało uznać za akt organu jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.), a zatem akt podlegający kontroli przez sądy administracyjne, na który służy skarga.
 

Na podstawie:
Postanowienie WSA w Opolu z 26 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Op 274/13, nieprawomocne