Burmistrz miasta odwołał ze stanowiska dyrektora przedszkola samorządowego. W uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia burmistrz wskazał, że przyczyną odwołania jest utrata zaufania do dyrektora spowodowana nieprawidłowościami przy wydatkowaniu funduszu świadczeń socjalnych na wycieczkę szkolną.

Zarządzenie burmistrza zaskarżone zostało przez odwołanego dyrektora oraz wojewodę. Zdaniem skarżących nieprawidłowości podnoszone przez burmistrza nie kwalifikują się do uznania ich za szczególnie uzasadnione przypadki, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 c ustawy o systemie oświaty .

W ocenie sądu, zarzutów podnoszonych wobec skarżącej, które legły u podstaw wydania zaskarżonego zarządzenia, nie można uznać za "szczególnie uzasadniony przypadek", o jakim mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty . Stwierdzone przez organ odwołujący uchybienia w zakresie wydatkowania środków z funduszu świadczeń socjalnych, nie są tego rodzaju naruszeniami prawa, które uzasadniają natychmiastowe pozbawienie stanowiska dyrektora w trybie wymienionego przepisu. Negatywna ocena dyrektora w zakresie gospodarki finansowej (uchybienia natury finansowo-księgowej, uchybienia w zakresie rachunkowości), a do tego zakresu należy niewątpliwie zaliczyć administrowanie (wydatkowanie) środkami pochodzącymi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie jest szczególnie uzasadnionym przypadkiem pozwalającym odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w trakcie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Nieprawidłowości w tej sferze, nie spowodowały bowiem destabilizacji w funkcjonowaniu przedszkola w zakresie realizowanych przez tę placówkę zadań opiekuńczych, dydaktycznych, wychowawczych.

Jeśli chodzi o postawiony skarżącej zarzut "utraty zaufania", podnieść należy, że organ odwołujący nie wykazał, aby stwierdzone nieprawidłowości miały charakter powtarzający się, tj. aby były już przedmiotem wcześniejszych kontroli czy ustaleń organu. O utracie zaufania, można byłoby mówić dopiero w sytuacji, gdyby dyrektor, mimo uprzedniego wytknięcia nieprawidłowości w tym zakresie, nie respektował zaleceń organu. Do utraty zaufania nie powinno również prowadzić samo podejrzenie popełnienia przestępstwa, co w sprawie niniejszej skutkowało złożeniem przez burmistrza do prokuratury zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Jedynie w przypadku gdy popełnienie przestępstwa jest oczywiste, bądź gdy jego popełnienie zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, można mówić o uzasadnionej podstawie odwołania z art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty . WSA podkreślił, iż dochodzenie prowadzone w sprawie zostało umorzone.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Lublinie z 26 stycznia 2012 r., sygn. akt III SA/Lu 609/11

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.)