Burmistrz zarządzeniem uregulował zagadnienia dotyczące obrotu materiałami i artykułami pirotechnicznymi przez podmioty gospodarcze oraz zakazał używania materiałów pirotechnicznych w czasie imprez zorganizowanych, poza ich organizatorami.


Prokurator zaskarżył uchwałę. Zdaniem organu nie wystąpiły przesłanki do wydania przepisów porządkowych regulujących kwestie obrotu i używania materiałów pirotechnicznych ani przez radę miejską, ani tym bardziej przez burmistrza. Organ wskazał, iż stanowienie przez radę miejską aktów prawa miejscowego o charakterze porządkowym zostało uzależnione od łącznego spełnienia przesłanek w postaci: nieuregulowania w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących oraz niezbędności dla ochrony życia lub zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego, albo zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

W odpowiedzi burmistrz zwrócił uwagę, iż uchwała, której skarga dotyczy nie istnieje, bowiem zarządzenie nie zostało zatwierdzone uchwałą, lecz podejmowanym w głosowaniu "postanowieniem proceduralnym". Zdaniem organu, gdyby rada miejska chciała podjąć uchwałę, jej projekt byłby przygotowany w formie odrębnego dokumentu i głosowany w punkcie obrad dotyczącym podejmowania uchwał. W ocenie burmistrza wskazane postanowienie proceduralne o zatwierdzeniu zarządzenia było "inną czynnością uzasadniającą wniesienie skargi", a nie aktem prawa miejscowego.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż wszelkiego rodzaju rozstrzygnięcia (akty woli) podejmowane przez radę gminy mają formę uchwały, dotyczy to również uregulowanego w art. 41 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym aktu zatwierdzenia przez radę gminy zarządzenia porządkowego. Jedyna wątpliwość wyłaniająca się na tym tle dotyczy charakteru prawnego takiej uchwały.

WSA uznał, że akt ten przyjmuje formę uchwały, która nie ma charakteru tylko technicznego i wewnętrznie obowiązującego, lecz można uznać ją za akt obowiązujący powszechnie, gdyż rada gminy determinuje w treści swojej woli wyrażonej w uchwale dalszy byt prawny wydanego zarządzenia jako aktu prawa powszechnie obowiązującego. Skoro zarządzenie traci moc w razie odmowy zatwierdzenia bądź nieprzedstawienia do zatwierdzenia na najbliższej sesji rady, to, a contrario, udzielenie zatwierdzenia skutkuje przedłużeniem obowiązywania ustalonych zarządzeniem przepisów porządkowych na dalszy czas. W zakresie skutków walidacyjnych zatwierdzenie jest zatem w istocie równoznaczne z sytuacją, jak gdyby przepisy te zostały wprowadzone samodzielnie przez radę.

Stąd zdaniem WSA za trafne należy uznać stanowisko, w myśl którego uchwała rady gminy zatwierdzająca zarządzenie porządkowe wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na podstawie art. 41 ust. 3  ustawy o samorządzie gminnym , wykazuje cechy aktu prawa powszechnie obowiązującego na obszarze danej gminy – aktu prawa miejscowego. W tym wyraża się funkcja stanowiąca aktu zatwierdzenia. Jednocześnie zatwierdzenie spełnia także funkcję kontrolną, gdyż w każdym przypadku rada gminy jest obowiązana dokonać oceny prawidłowości zarządzenia przedstawionego jej do zatwierdzenia – podkreślił WSA w Poznaniu.

Na podstawie: Wyrok WSA w Poznaniu z 27 września 2012 r., sygn. akt IV SA/Po 576/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)