Zarząd powiatu zwrócił się do rady miejskiej o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika z dyrektorem domu pomocy społecznej, będącym jednocześnie radnym miasta. Jako podstawę rozwiązania umowy o pracę zarząd wskazał, iż dyrektor dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Na potwierdzenie tych okoliczności pracodawca dołączył protokół z przeprowadzonej kontroli przez inspektora pracy.

Rada miejska nie wyraziła zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 25 ust. 2  ustawy o samorządzie gminnym . W uzasadnieniu uchwały stwierdzono, że złożony wniosek o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym nie zawiera konkretnych przyczyn mających stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia. Z powodu braku konkretyzacji charakteru i wagi naruszeń, Rada nie była w stanie podjąć decyzji w sprawie wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym.

WSA stanął na stanowisku, iż w rozpatrywanej sprawie wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy jest pozostawione uznaniu rady gminy, bowiem nie dotyczy zdarzeń związanych z wykonywaniem przez radnego mandatu. W tej sytuacji rada gminy powinna dokładnie i wszechstronnie wyjaśnić i ocenić wszystkie istotne dla sprawy okoliczności, a następnie podjąć stosowną uchwałę, należycie ją uzasadniając. Zdaniem WSA rada natomiast ograniczyła się do stwierdzenia, że złożony wniosek o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym nie zawierał konkretnych przyczyn mających stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia. Podejmując zaskarżoną uchwałę rada nie odniosła się w żaden sposób do okoliczności podnoszonych przez pracodawcę oraz przedłożonego protokołu kontroli. Należy przypomnieć, iż uznanie administracyjne jakim kierowała się rada musi być uzasadnione w sposób pozwalający na jego ocenę i kontrolę przez sąd. Nie można uznać za zgodne z prawem takiego działania organu władzy publicznej, które wprawdzie mieści się w jego prawem określonych kompetencjach, nosi jednak znamiona arbitralności i uniemożliwia kontrolę legalności (zasadności) jego działania. Zatem uchwała o odmowie rozwiązania z radnym stosunku pracy powinna być należycie uzasadniona i nie może ograniczać się do samej konkluzji o odmowie wyrażenia zgody. Wymóg działania na podstawie prawa, w połączeniu z zasadą zaufania, rodzi po stronie organów władzy publicznej obowiązek motywowania jej rozstrzygnięć. Obowiązek taki jest zaliczany do standardów demokratycznego państwa prawnego. Obowiązek motywowania uchwał rady gminy jest też elementem zasady jawności działania władzy publicznej – podkreślił WSA. Zatem uchwała rady gminy dotyczaca wyrażenia zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy, o której mowa w art. 25 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym , powinna zawierać uzasadnienie, z którego wynikałoby czym kierowali się radni podczas głosowania nad uchwałą, czy zostały należycie rozważone wszystkie okoliczności sprawy, a przesłanki przedstawione przez pracodawcę w złożonym wniosku były brane pod uwagę przy podejmowaniu uchwały.


Na podstawie: Wyrok WSA w Olsztynie z 25 października 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 1116/12, prawomocny

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)