Związek lekarzy rodzinnych – Pracodawców zwrócił się do dyrektora publicznego samodzielnego ZOZ o udzielenie informacji o kosztach diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej w budżecie szpitala. Dyrektor szpitala odmówił udzielenia żądanej informacji, wyjaśniając, że wspomniane koszty nie mają charakteru informacji publicznej. Natomiast jest informacją publiczną wielkość środków finansowych, którymi szpital dysponuje, a które wynikają z umów o realizacje świadczeń zdrowotnych zawartych z NFZ. Dyrektor stwierdził, że informacja o wszystkich zawartych przez szpital umowach, z uwzględnieniem rodzaju, liczby i ceny zakontraktowanych świadczeń zdrowotnych, dostępna jest na stronie internetowej Narodowego Funduszu zdrowia.


Związek lekarzy taką ocenę uznał za wadliwą. Wyjaśnił, że szpital dysponuje środkami publicznymi pozyskiwanymi w oparciu o kontrakt z NFZ, jest zatem zobligowany do prowadzenia dokładnej ewidencji wydatkowania otrzymanych środków, w tym ponoszenia kosztów diagnostyki. Skoro koszty te pokrywane są w całości lub części z pieniędzy publicznych, informacje o ich wysokości powinny być udzielone każdemu zainteresowanemu, zgodnie z zasadą jawności finansów publicznych.

WSA rozpatrując skargę uznał, iż nie ma wątpliwości, że szpital jako samodzielny publiczny ZOZ wykonuje zadania publiczne w zakresie ochrony zdrowia. Według art. 55 ust.1 pkt.1 ustawy o działalności leczniczej podmiot ten może uzyskiwać środki finansowe z odpłatnej działalności leczniczej. Umowy o udzielanie tych świadczeń zawiera z kolei ze świadczeniodawcami również Narodowy Fundusz Zdrowia, dysponujący środkami publicznymi określonymi w art. 116 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( tekst jedn. Dz. U z 2008r. Nr 164, poz. 1027 ze zmianami ). Zatem zdaniem Sądu uzasadnione jest przekonanie, że także szpital jako publiczny samodzielny ZOZ w zakresie, w jakim korzysta ze środków publicznych, jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji stanowiących informację publiczną. W tym kontekście nie można się zgodzić, iż żądana przez związek lekarzy informacja nie ma charakteru informacji publicznej. Co prawda przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej nie definiują pojęcia informacji publicznej. Jednak w orzecznictwie przyjmuje się, iż informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu nim nie będącym, dotyczących sfery jego działalności. Ważne natomiast jest to, by dokumenty takie służyły realizowaniu zadań publicznych i odnosiły się do nich bezpośrednio.

Stosownie do art. 8 ust.2 ustawy o działalności leczniczej jednym z rodzajów działalności leczniczej są ambulatoryjne świadczenia zdrowotne, które mogą obejmować swoim zakresem badania diagnostyczne wykonywane w celu rozpoznania stanu zdrowia i ustalenia dalszego postępowania leczniczego. Jeśli zatem żądanie zmierza do uzyskania informacji w tym zakresie, brak jest wystarczających podstaw do zakwestionowania jej jako informacji publicznej. W tej sytuacji dyrektor szpitala zobowiązany był do rozpoznania wniosku, a niepodjęcie tej czynności świadczy o jego bezczynności – uznał WSA w Lublinie.
 

Na podstawie: Wyrok WSA w Lublinie z 13 czerwca 2012 r., sygn. akt II SAB/Lu 51/12, nieprawomocny