Kierownik gminnego ośrodka pomocy społecznej odmówił matce przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem dotkniętym autyzmem.


Organ przypomniał, iż zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2006, nr 139, poz. 992) przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uzależnione jest od spełnienia przesłanki "rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej",. Natomiast matka chłopca jest współwłaścicielką gospodarstwa rolnego i podlega ubezpieczeniu społecznemu jako rolnik. Z tym stanowiskiem zgodziło się również SKO.
 

Odwołując się od decyzji matka chłopca uznała, iż organy naruszyły zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa. Jej przypadek został bowiem potraktowany odmiennie od przypadku innej rolniczki, która również ubiegała się o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem.

WSA przyznał rację matce chłopca. Zdaniem sądu organy administracji publicznej rozpatrując sprawę na tle takiej samej sytuacji faktycznej oraz takiego samego stanu prawnego powinny podejmować jednolite rozstrzygnięcia.

Zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa narusza także różna interpretacja przepisu prawa dokonywana w takim samym stanie faktycznym przez ten sam organ. Ma to miejsce w sytuacji, gdy część składów orzekających SKO interpretując przepis uwzględnia wykładnię dokonaną uchwałą NSA, a część interpretując przepis pomija jej treść. WSA zwrócił uwagę, iż uchwała NSA nie jest źródłem prawa i nie stanowi podstawy prawnej działań organów administracji.

W rozpatrywanej sprawie organy nawiązały do wykładni dokonanej uchwałą NSA stwierdzającą, że prowadzenie gospodarstwa rolnego przez rolnika stanowi negatywną przesłankę przyznania tej osobie świadczenia pielęgnacyjnego, natomiast to samo kolegium orzekające w innej sprawie, dokonało interpretacji definicji w oderwaniu od treści uchwały NSA. Zdaniem WSA taki dualizm interpretacyjny jest niedopuszczalny.

Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego. 

Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 12 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 741/13, wyrok nieprawomocny