Rada gminy, podjęła uchwałę w sprawie określenia regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez gminę. Zarząd oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego wezwał radę gminy do usunięcia naruszenia prawa, polegającego na podjęciu uchwały z naruszeniem procedury uzgadniania, określonej w treści art. 30 ust. 6a powołanej ustawy - Karta Nauczyciela. Wezwanie do usunięcia naruszenia zostało podpisane jedynie przez prezesa oddziału ZNP.

WSA rozpatrując skargę podkreślił, iż wezwanie do usunięcia naruszenia przewidziane w ustawie o samorządzie gminnym  jest czynnością prawną, która przysługuje danemu podmiotowi w stosunku do określonej uchwały lub zarządzenia i od której zależy skuteczność wniesienia skargi na uchwałę lub zarządzenie organu gminy do sądu. Oznacza to, że w przypadku, gdy podmiotem wzywającym do usunięcia naruszenia, a następnie składającym skargę do sądu jest ogniwo organizacyjne ZNP, tj. – oddział, jak to miało miejsce w sprawie, to zarówno wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, jak i skarga winny zostać podpisane przez osoby wchodzące w skład organu uprawnionego do reprezentacji tego podmiotu. Natomiast zgodnie z zasadami reprezentacji ZNP, wynikającymi z jego statutu, prezes ZNP reprezentuje ZNP i zarząd główny, zaś do składania oświadczeń woli w imieniu ZNP konieczne jest zgodne współdziałanie Prezesa ZNP oraz jednego z członków prezydium zarządu głównego ZNP.

WSA zwrócił uwagę, iż w sprawie wezwanie do usunięcia naruszenia, będące oświadczeniem woli wyrażonym w imieniu oddziału ZNP, zostało podpisane jedynie przez prezesa oddziału ZNP, co w konsekwencji powoduje, iż nie stanowi ono skutecznego wezwania do usunięcia naruszenia w rozumieniu przepisu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym . Sąd podkreślił, że zakres działania i kompetencje związków zawodowych regulują między innymi przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.) .

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080) , ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Zdaniem Sądu, przepis art. 19 ustawy związkowej może w kontekście przepisu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowić jedynie źródło legitymacji skargowej właściwego organu organizacji związkowej reprezentatywnej, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080) , ubiegającej się o ochronę naruszonego jej prawa do uczestniczenia w procesie prawotwórczym poprzez prawo opiniowania projektu aktu prawnego, w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Niedopuszczalne jest natomiast wywodzenie przez każdą organizację związkową (bądź jej poszczególne ogniwa organizacyjne) z tej normy prawnej, jak również z innych przepisów ustawy o związkach zawodowych, prawa do występowania do sądu administracyjnego ze skargą o dokonanie abstrakcyjnej i ogólnej kontroli zgodności z prawem aktów prawnych stanowionych przez organy jednostek samorządu terytorialnego (także takich, których założenia lub projekty podlegały obowiązkowi opiniowania).

Na podstawie: Postanowienie WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 30 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Go 190/12

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)
Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.)
Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080)