Rodzice uczniów skierowali do wójta gminy wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Naruszenie polegało na niezapełnieniu przez gminę dzieciom uczęszczającym do szkoły podstawowej oraz gimnazjum bezpłatnego transportu z miejsca zamieszkania do szkoły i niezapewnieniu opieki w czasie przewozu. W odpowiedzi na to wezwanie otrzymali pismo, w którym wójt przyznał się do niezrealizowania ustawowego obowiązku. Rodzice uznali, iż istnienie bezpośredni związek pomiędzy bezczynnością gminy w realizowaniu ustawowych obowiązków wynikających z przepisów ustawy o systemie oświaty a naruszeniem ich interesu prawnego i złożyli skargę do WSA.
WSA rozpatrując sprawę stwierdził, iż skuteczność skargi na czynność w postaci odmowy zapewnienia bezpłatnego transportu ucznia do szkoły zależy od poprzedzenia jej wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, wskazanym w art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skarżący skierowali wprawdzie do wójta gminy pismo, w którym wezwali go do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z niewykonywania "czynności nakazanych bezwzględnie obowiązującym przepisem prawa tj. art. 17 ust. 3 ustawy o systemie oświaty ", jednak wezwania takiego nie poprzedzała czynność wójta odmawiająca skarżącym przyznania powyższego uprawnienia. Jak wynika natomiast z powołanego wyżej art. 52 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , przewidziane nim wezwanie do usunięcia naruszenia prawa winno zostać złożone w terminie 14 dni, licząc od dnia dowiedzenia się lub też możliwości dowiedzenia się o podjęciu określonej czynności. Skorzystanie przez składających skargę z niewłaściwego trybu jej wnoszenia (tj. w oparciu o art. 101a ustawy o samorządzie gminnym) nie może sanować braku w postaci niewyczerpania właściwego środka zaskarżenia poprzedzającego postępowanie sądowo-administracyjne tj. wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa po wcześniejszym uzyskaniu odmownej odpowiedzi na swój wniosek o przyznanie określonego uprawnienia – podkreślił WSA.
Na podstawie: Postanowienie WSA w Rzeszowie z 29 sierpnia 20112 r. sygn. akt II SA/Rz 787/12, nieprawomocne
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.)