W dniu 1 lipca 2010 r. Minister Środowiska wydał rozporządzenie w sprawie wyznaczania obszaru i granic aglomeracji (Dz. U. Nr 137, poz. 922, dalej jako rozporządzenie ). Konieczność wydania nowego aktu prawnego podyktowana jest zmianą wprowadzoną w art. 43 ust. 2a Prawa wodnego przez art. 146 pkt 3 lit. a) ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie z dniem 15 listopada 2008 r.
Treść nowego rozporządzenie nie różni się w zasadniczej części od rozporządzenia je poprzedzającego (Dz. U. z 2004 r. Nr 283, poz. 2841). Zasadniczą zmianą jest nadanie kompetencji sejmikowi województwa do występowania z wnioskiem do zainteresowanych gmin o przedstawienie w wyznaczonym terminie propozycji planu aglomeracji (§ 4 rozporządzenie ). Jest to bezpośredni skutek zmiany wprowadzonej w Prawie wodnym w 2008 roku.
Poszerzono również katalog okoliczności, które wyłączają konieczność uzasadnienia budowy sieci kanalizacyjnej względami finansowymi i technicznymi (§ 5 rozporządzenie ) – doprecyzowano kwestię grawitacyjnego odbioru ścieków, uwzględniono tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej ujęć wody oraz obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych.
Zastanawia czas, który potrzebował prawodawca na dostosowanie aktów wykonawczych do zmienionej ustawy. Jak wskazano wyżej – nowelizacja Prawa wodnego miała miejsce w 2008 roku.
Rozporządzenie wchodzi w życie 13 sierpnia 2010 r.
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.)
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wyznaczania obszaru i granic aglomeracji (Dz. U. Nr 137, poz. 922)
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.)