Burmistrz miasta wystąpił do NSA o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a prezydentem innej gminy, poprzez wskazanie organu właściwego w sprawie refundacji świadczeń przyznanych przez miejski ośrodek pomocy społecznej w postaci zasiłku celowego. Istota sporu sprowadzała się do kwestii zwrotu wydatków poniesionych na świadczenia.
NSA przypomniał, iż zagadnienie dotyczące zwrotu wydatków gminie uregulowane zostało przez ustawodawcę w art. 101 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej . Stosownie do tego przepisu, gmina właściwa ze względu na miejsce zamieszkania albo na ostatnie miejsce zameldowania na pobyt stały jest obowiązana do zwrotu wydatków gminie, która przyznała świadczenia w miejscu pobytu. Z treści tego przepisu nie wynika, aby zwrot wydatków gminie podlegał rozstrzygnięciu w formie decyzji administracyjnej. Przepis ten nie odnosi się do organów, lecz do samych gmin, zatem do osób prawnych i dlatego nie ma administracyjnego charakteru, lecz stanowi sprawę cywilną w rozumieniu art. 1 K.p.c. Skoro rozliczenia między gminami dokonywane na podstawie art. 101 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej nie są załatwiane w formie decyzji administracyjnej, to tym samym nie można mówić o wystąpieniu w tych sprawach sporu o właściwość w rozumieniu art. 22 § 1 K.p.a. – uznał NSA.
Na podstawie:
Postanowienie NSA z 6 września 2013 r., sygn. akt I OW 82/13
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182)