Ustawą o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców paliw gazowych, którą 13 stycznia uchwalił Sejm, zajmowała się we wtorek senacka Komisja Gospodarki Narodowej i Innowacyjności. W trakcie pracy w komisji, senatorowie zaproponowali wprowadzenie do ustawy jedynie poprawek legislacyjnych Biura Legislacyjnego Senatu. Dalsze poprawki zostaną zgłoszone w trakcie czytania ustawy na forum plenarnym Izby, które zaplanowano w czwartek, 20 stycznia.

Zobacz więcej: Sejm uchwalił ustawę mającą chronić przed rosnącymi rachunkami za gaz>>

 

Rekompensata firmom gazowym może być pomocą publiczną

Z przepisów ustawy wynika, że sprzedawcom gazu do odbiorców, objętych taryfami będzie przysługiwać rekompensata - różnica między faktyczną ceną zakupu, ceną sprzedaży według taryfy. Rząd w Ocenie Skutków Regulacji oszacował, że łączny koszt z tytułu rekompensat nie przekroczy 10 mld zł w 2022 r. Rekompensaty będą wypłacane przez Fundusz Wypłaty Różnicy Ceny, do którego w 2022 r. trafi 40 proc. środków uzyskanych ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji CO2, oraz środki z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. W uzasadnieniu zastrzega się jednak, że wprowadzenie powyższych rozwiązań wymaga poinformowania Komisji Europejskiej, bo zachodzi obawa, że rekompensata dla sprzedawców gazu to pomoc publiczna. To wzbudziło też obawy legislatora senackiego.

- Oczywiście, po przyjęciu ustawy rząd będzie występował do Komisji Europejskiej z uzgodnieniami. Natomiast jeszcze raz podkreślam, że przygotowując projekt ustawy, dokładaliśmy wszelkich starań, żeby w żaden sposób nie przekroczyć przepisów unijnych, zwłaszcza w zakresie niedozwolonej pomocy publicznej. Ten katalog odbiorców wrażliwych, który wprowadziliśmy do ochrony taryfowej na poziomie ustalonej taryfy przez Prezesa URE, jest zawężony do działalności organizacji poza działalnością biznesową. Wiemy, że funkcjonujemy na wspólnym rynku europejskim i nie możemy uprzywilejować polskich podmiotów prowadzących biznes w taki sposób, że działalność gospodarcza będzie dotowana przez państwo w postaci niższych taryf gazowych– podkreślił Maciej Małecki, wiceminister aktywów państwowych.

 

Ulga gazowa zrekompensuje podwyżkę cen

Ustawa zakłada, że z zatwierdzanych przez prezesa URE taryf na gaz - obok gospodarstw domowych, które korzystają z nich obecnie - korzystać będą mogli także inni wymienieni odbiorcy. Mają to być: podmioty zapewniające świadczenie opieki zdrowotnej, jednostki organizacyjne pomocy społecznej, noclegownie i ogrzewalnie, jednostki organizacyjne wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, podmioty systemu oświaty, uczelnie i instytucje prowadzące działalność dydaktyczną i naukowo-badawczą, podmioty prowadzące żłobki i przedszkola, kościoły i inne związki wyznaniowe, podmioty prowadzące działalność kulturalną oraz archiwalną, a także ochotnicze straże pożarne. Z ochrony taryfowej będą mogły skorzystać także inne niż uczelnie instytucje, które tworzą system szkolnictwa wyższego i nauki i realizują zadania polegające na działalności dydaktycznej i naukowo - badawczej. A także wspólnoty mieszkaniowe i spółdzielnie automatycznie zostaną objęte taryfami. Zarządcy mają składać oświadczenia, w których deklarują, jaką część kupowanego przez nich gazu trafia na cele inne niż mieszkaniowe. Część ta będzie wyłączona z taryfowania.

Ustawa wyklucza możliwość podwyższenia cen i stawek taryfowych gazu w 2022 r. Przewiduje, że ceny paliw gazowych zostaną zamrożone na poziomie cen zawartych w taryfie tzw. sprzedawcy z urzędu, ustalonej na okres 1 stycznia – 31 grudnia 2022 r. Cena ta ma charakter ceny maksymalnej, co oznacza, że wobec odbiorców, którzy wcześniej zawarli umowę z dostawcą, przewidującą niższą cenę, stosuje się tę niższą cenę do czasu wygaśnięcia umowy. Sprzedawcy gazu, którzy nie zastosują się do obowiązku stosowania zamrożonych cen i stawek, będą podlegać karze pieniężnej w wysokości nie niższej niż 1 mln zł i nie wyższej niż 15 proc. przychodu.

Jednocześnie ustawa przewiduje, że sprzedawcom gazu do odbiorców objętych taryfami będzie przysługiwać rekompensata - różnica między faktyczną ceną zakupu a ceną sprzedaży według taryfy.