Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Rada gminy wprowadziła zakaz sprzedaży alkoholu w obrębie klatek schodowych, w suterenach lub piwnicach budynków, garażach, straganach, barakowozach oraz przyczepach kempingowych.
Takie rozwiązanie zakarżył prokurator.
Uznał bowiem, iż rada nie posiada kompetencji do ustanawiania miejsc, w których zabroniona jest sprzedaż alkoholu.
Rada argumentowała, iż art. 12 ustawy z dnia 25 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst Dz.U, z 2002 roku, nr 147, poz. 1231 i nr 167, poz.1372) daje jej kompetencje do określania miejsc, w których nie jest dopuszczalne prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych.
WSA nie przyznał racji radzie.
Sąd wyjaśnił, iż pod pojęciem zasad usytuowania punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych należy rozumieć ich rozmieszczenie w terenie, a w szczególności ich usytuowanie względem miejsc chronionych.
Natomiast katalog miejsc chronionych został zawarty w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i jest to katalog zamknięty, co oznacza, iż rada gminy nie może dokonać jego rozszerzenia.
Zatem rada nie posiadała kompetencji do stworzenia własnego katalogu miejsc, w których zabroniona jest sprzedaż alkoholu – uznał WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 14 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Go 282/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.