Przynależność do wspólnoty gminnej nie jest źródłem interesu prawnego

Samo pozostawanie członkiem wspólnoty gminnej nie kształtuje bezpośrednio sytuacji prawnej określonej osoby, stąd uchwała czy zarządzenie organu gminy nie mogą naruszać jej interesu prawnego, który miałby swoje źródło w członkostwie orzekł WSA w Rzeszowie.

 Rada miejska podjęła uchwałę, którą stwierdzono wygaśnięcie mandatu radnego, wskutek jego pisemnego zrzeczenia się. Skarga na uchwałę wniosła jedna z mieszkanek gminy, wskazując, iż radny powinien zrzec się swojego mandatu w terminie 3 miesięcy od dnia ślubowania na radnego, z uwagi na zakaz łączenia mandatu radnego z funkcją ławnika sądu.

Tymczasem złożył on pisemne zrzeczenie się mandatu dopiero po upływie 10 miesięcy od momentu, kiedy łączył te dwie funkcje. W odpowiedzi na skargę rada miejska wniosła o jej oddalenie, podnosząc, że skarżąca nie wykazała naruszenia własnego i konkretnego interesu prawnego.

Mieszkanka gminy podkreśliła, iż zaskarżona uchwała narusza w konkretny sposób jej interes prawny lub uprawnienie, poprzez łamanie prawa przez radnego oraz uszczuplanie budżetu miasta wskutek pobierania podwójnych diet. Zwróciła uwagę, iż jako płatnik podatków i mieszkaniec wspólnoty samorządowej ma interes prawny w odzyskaniu nienależnie pobranego świadczenia przez radnego.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż prawo do kwestionowania uchwały organu gminy w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym ma tylko ten, kto wykaże, że zaskarżoną uchwałą został naruszony jego interes prawny lub uprawnienie. Sama przynależność do wspólnoty gminnej nie jest źródłem interesu prawnego, którego naruszenie uzasadnia wniesienie skargi. Zawarte w ustawie o samorządzie gminnym tzw. normy zadaniowe, mówiące o zaspokajaniu przez gminę zbiorczych potrzeb wspólnoty nie dają podstaw do konstruowania indywidualnych praw i żądań, ani nie legitymują do zaskarżania zarządzeń w takich sprawach.

Samo pozostawanie członkiem wspólnoty gminnej nie kształtuje bezpośrednio sytuacji prawnej określonej osoby, stąd uchwała czy zarządzenie organu gminy nie mogą naruszać jej interesu prawnego, który miałby swoje źródło w członkostwie. Zdaniem WSA w sprawie powołane przez skarżącą przepisy prawa i okoliczności nie wykazują w żaden sposób, aby podjęta uchwała rady miejskiej dotycząca stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego z powodu jego pisemnej rezygnacji, naruszała jakiekolwiek uprawnienie skarżącej, ingerowała w sferę jej praw w taki sposób, że wywołałaby zmiany w jej sytuacji prawnej.

Skuteczność takiej skargi uzależniona jest tymczasem od stwierdzenia naruszenia indywidualnej sytuacji prawnej, a nie samego naruszenia prawa. To naruszenie prawa może Sąd zbadać dopiero, gdy skarżący wykazałby swą legitymację w rozumieniu art. 101 ust. 1  ustawy o samorządzie gminnym  .

Na podstawie: Wyrok WSA w Rzeszowie z 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 281/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)