Prowadzenie gospodarstwa rolnego nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego

Sam fakt posiadania, a nawet i prowadzenia gospodarstwa rolnego nie wyklucza rolnika z prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, o ile posiadane przez niego gospodarstwo, rodzaj upraw, pozwalałyby mu na podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a pracy takiej nie podejmuje (bądź z niej rezygnuje) z powodu konieczności opieki nad osobą niepełnosprawną, względem której ciąży na nim obowiązek alimentacyjny uznał WSA w Kielcach.

Wnioskodawczyni wystąpiła o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym ojcem. Organ I instancji odmówił przyznania tego świadczenia, uzasadniając, że ojciec wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, a zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 5a ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie to nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim. W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawczyni wskazała, że matka jej nie może opiekować się swoim mężem, gdyż sama wymaga pomocy innych osób.

SKO uznało, iż nie jest prawidłowe stanowisko organu I instancji, zgodnie z którym pozostawanie przez skarżącą w związku małżeńskim stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia. Jednak rozstrzygnięcie organu I instancji uznało za prawidłowe, bowiem skarżąca jest właścicielką gospodarstwa rolnego i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników i dlatego, zgodnie z art. 17 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazało, że nie można jej zaliczyć do osób rezygnujących z zatrudnienia, czy też nie podejmujących zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

WSA rozpatrując skargę zwrócił uwagę, iż zgodnie z art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych ilekroć w ustawie jest mowa o zatrudnieniu lub innej pracy zarobkowej - oznacza to wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego, umowy o pracę nakładczą oraz wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych, a także prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Gdyby wolą ustawodawcy był wymóg rezygnacji bądź niepodejmowania działalności polegającej na prowadzeniu gospodarstwa rolnego, wówczas niewątpliwie w definicji zawartej w art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych zostałaby taka działalność wprost wymieniona. Z kolei gdyby wolą ustawodawcy było pozbawienie prawa do takiego świadczenia właścicieli gospodarstw rolnych, wówczas w art. 17 ust. 5 wprost wskazałby, że świadczenie to nie przysługuje właścicielom gruntów rolnych – podkreślił WSA.

Zdaniem WSA sam fakt posiadania, a nawet i prowadzenia gospodarstwa rolnego nie wyklucza rolnika z prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, o ile posiadane przez niego gospodarstwo, rodzaj upraw, pozwalałyby mu na podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a pracy takiej nie podejmuje ( bądź z niej rezygnuje) z powodu konieczności opieki nad osobą niepełnosprawną, względem której ciąży na niej obowiązek alimentacyjny

Na podstawie: Wyrok WSA w Kielcach z 20 października 2011 r., sygn. akt II SA/Ke 548/11, nieprawomocne

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.)