Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych.
Spółka ciepłownicza zarzuciła, że dokonane w uchwale zróżnicowanie wysokości stawek w odniesieniu do urządzeń infrastruktury i przyjęcie niższej wysokości stawek opłat dla urządzeń wodociągowych i kanalizacji sanitarnej, w porównaniu do pozostałych urządzeń infrastruktury jest niezgodne z prawem i narusza jej interes prawny. Zdaniem spółki urządzenia infrastruktury ciepłowniczej należą do tej samej kategorii urządzeń co urządzenia wodociągowe i kanalizacji sanitarnej. Mają one ten sam cel, gdyż służą zaspokajaniu potrzeb publicznych. Spółka wskazała, że kwestionowana uchwała, bez żadnej podstawy stawia w zakresie obciążenia publicznoprawnego, w uprzywilejowanej pozycji spółki wodociągowe, dyskryminując tym samym inne przedsiębiorstwa przesyłowe, w tym także ciepłownicze.
WSA zwrócił uwagę, iż ustawodawca pozostawił do uznania właściwego organu według jakiego kryterium organ ten dokona wyodrębnienia różnego rodzaju urządzeń, uzależniając jednocześnie od tego wysokość poszczególnych stawek opłaty za ich umieszczenie w pasie drogowym drogi publicznej.
Analiza treści art. 40 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 19, poz. 115, z późn. zm.) prowadzi do wniosku, że pojęcie "urządzenia" obejmuje wszystkie urządzenia infrastruktury technicznej. Do tej kategorii urządzeń odnosi się zatem także kompetencja różnicowania stawek opłat. W przepisie art. 40 ust. 9 pkt 5 ustawy, dopuszczającym na różnicowanie stawek opłat ze względu na rodzaj urządzenia mieszczącego się w pasie drogowym, ustawodawca nie sprecyzował kryterium, które powinna stosować rada gminy dokonując podziału na rodzaje urządzeń. Nie narzucił zatem organom stanowiącym gmin sposobu różnicowania stawek w odniesieniu do konkretnych rodzajów urządzeń, pozostawiając im możliwość samodzielnego dokonania wyboru w zakresie określenia metody wyodrębnienia rodzaju urządzeń. W tych okolicznościach przyjąć należy, że w zależności od uznania organu możliwe jest zastosowanie rozmaitych preferencji. Kryterium, jakie przyjęto w zaskarżonej uchwale, pozwalające na wyróżnienie wśród urządzeń infrastruktury technicznej takich ich rodzajów jak wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz inne, jest podziałem czytelnym – uznał WSA. Tego rodzaju zróżnicowanie pod względem asortymentu mediów przesyłanych tymi urządzeniami, w ocenie sądu, jest dopuszczalne na tle omawianych przepisów ustawy. Jednym z rodzajów urządzeń, które można wyróżnić według powyższego kryterium, są zatem urządzenia ciepłownicze, jakie stanowią własność skarżącej spółki – uznał WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Opolu z 19 września 2013 r., sygn. akt II SA/Op 605/12