Wnioskodawca zwrócił się do urzędu miasta, o udzielenie informacji publicznej, czy były radca prawny reprezentował urząd w sprawach sądowych i administracyjnych oraz o przekazanie ewentualnych sygnatur spraw. W odpowiedzi organ stwierdził, że żądana informacja, nie ma charakteru informacji publicznej i żaden przepis prawa nie zobowiązuje burmistrza do przygotowania tego rodzaju informacji na indywidualne żądanie. W związku z tym wnioskodawca złożył skargę na bezczynność burmistrza gminy.
WSA rozpatrując skargę podkreślił, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu nie będącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet, jeżeli nie pochodzą wprost od nich.
Zdaniem WSA nie ulega wątpliwości że burmistrz miasta jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udostępnienia informacji, mających charakter informacji publicznej będącej w jego posiadaniu. Również informacja, o udzielenie której wnosi wnioskodawca stanowi informację publiczną. WSA podkreślił, że organ może odmówić udzielenia informacji publicznej z uwagi na ochronę informacji niejawnych lub innych tajemnic ustawowo chronionych. Jednak jeżeli odmawia, to ma tego dokonać w procesowej formie decyzji administracyjnej. Bezczynność organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej polega na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej takiej czynności nie podejmuje. Innymi słowy z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy organ "milczy" wobec wniosku strony o udzielenie takiej informacji. W sprawie burmistrz nie udzielił informacji zgodnie z wnioskiem, ani też nie wydał decyzji odmownej, zatem zdaniem WSA pozostawał on w bezczynności, dlatego Sąd zobowiązał burmistrza do załatwienia wniosku bądź przez udzielenie stosownej informacji, bądź wydanie decyzji o odmowie, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), co umożliwi stronie wykorzystanie środków prawnych, łącznie z prawem wniesienia skargi do sądu.
Na podstawie: Wyrok WSA w Warszawie z II SAB/Wa 160/12, nieprawomocny