Wnioskodawca wystąpił do dyrektora ośrodka pomocy społecznej o przyznanie mu pomocy pieniężnej na kontynuację nauki. Dyrektor przyznał pomoc, o którą ubiegał się wnioskodawca. W uzasadnieniu podkreślił, iż zgodnie z § 9 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie udzielenia pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie (Dz. U z 2005 r., Nr 6 poz. 45 z późn. zm.) do zadań opiekuna usamodzielnienia należy opiniowanie wniosku o pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki, a taka pozytywna opinia opiekuna wpłynęła w dniu 15 listopada 2011 r., natomiast zgodnie treścią ustawy o pomocy społecznej , świadczenia przyznaje się i wypłaca poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. Na tej podstawie organ uznał, że pomoc należało przyznać od dnia 1 listopada 2011 r.


Od decyzji odwołał się wnioskodawca, podkreślając, że składając wniosek nie wiedział o konieczności przedłożenia opinii opiekuna procesu usamodzielnienia.

WSA rozpoznając skargę ustalił, iż jedną z kwestii spornych w sprawie było ustalenie początkowej daty przyznania świadczenia. Zdaniem WSA organ odwoławczy wadliwie uznał, iż pomoc na kontynuowanie nauki przysługuje skarżącemu dopiero począwszy od 1 listopada 2011 r. i że decydujące znaczenie dla określenia daty początkowej przyznania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki jest złożenie wniosku o tę formę pomocy z wymaganą dokumentacją tj. opinią opiekuna usamodzielnienia. WSA przypomniał, iż art. 106 ust. 3  ustawy o pomocy społecznej  świadczenia pieniężne z pomocy społecznej przyznaje się i wypłaca za okres miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. Ustawa o pomocy społecznej nie definiuje przy tym pojęcia "wymagana dokumentacja".

Brak jest także uregulowań określających wprost, jakie dokumenty należy złożyć wraz z wnioskiem o przyznanie pomocy na kontynuowanie nauki. Natomiast § 9 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie udzielenia pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie (Dz. U z 2005 r., Nr 6 poz. 45 z późn. zm.) stanowi, że do zadań opiekuna usamodzielnienia należy m.in. opiniowanie wniosków o pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki. W ocenie Sądu, nie można nie dostrzegać, że przepis rozporządzenia określa jedynie zadania opiekuna w procesie usamodzielniania, które zostały wyraźnie wyodrębnione od warunków przyznania pomocy na kontynuowanie nauki. Wobec tego nie ma podstaw aby przyjmować, że opinia opiekuna jest warunkiem przyznania tego rodzaju pomocy. Zaznaczyć przy tym należy, że określone w rozporządzeniu warunki to w istocie kryteria, wymogi niezbędne do uzyskania pomocy przewidzianej ustawą.

Przywołane unormowania nie tylko nie określają wprost, czy opinia ta powinna zostać wyrażona przed zgłoszeniem wniosku, czy dopiero po jego złożeniu, ale nie wskazują również, że powinna być ona pozytywna. Ponadto, z zestawienia uregulowań  ustawy o pomocy społecznej   oraz aktu wykonawczego nie sposób wyinterpretować, że opinia opiekuna usamodzielnienia powinna zostać przedłożona przez osobę usamodzielnianą wraz z wnioskiem o przyznanie pomocy na kontynuowanie nauki. WSA zwrócił uwagę, iż wniosek o przyznanie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki składany jest przez osobę usamodzielnianą do właściwego starosty za pośrednictwem kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie i rozpatrywany jest przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie w porozumieniu z opiekunem usamodzielnienia. Należy uznać, że zaopiniowanie wniosku powinno nastąpić w ramach jego rozpatrywania, czyli po już po jego złożeniu. Zatem zdaniem WSA opinia opiekuna usamodzielnienia nie stanowi wymaganej dokumentacji, o jakiej mowa w art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej , która powinna zostać przedłożona wraz z wnioskiem o przyznanie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki.

Na podstawie: Wyrok WSA w Opolu z 30 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Op 261/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.)