Skarżąca wystąpiła do starosty o wypłatę odszkodowania za grunt zajęty pod drogę gminną. Istotą sporu w sprawie była ocena, czy pismo skarżącej w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania stanowi nowy wniosek skarżącej o wypłatę odszkodowania, czy też jest ono uzupełnieniem wcześniej skutecznie zgłoszonego żądania odszkodowawczego.
WSA rozpatrując skargę stwierdził, iż przepis art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, póz. 872) stanowi, że z dniem 1 stycznia 1999 r. przechodzi na własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego nieruchomość zajęta pod drogę publiczną i jednocześnie wymaga ten przepis, by poprzedni właściciel tej nieruchomości w ustawowo określonym terminie złożył wniosek o odszkodowanie, to uznać należy, że z chwilą złożenia tego wniosku obowiązkiem organu administracji publicznej prowadzącego postępowanie jest dokładne i precyzyjne ustalenie jego przedmiotu, to jest ustalenie, jaką nieruchomość (jej część) zajętą pod drogę publiczną utracił właściciel, jaka jest jej powierzchnia i jakie należy się z tego tytułu odszkodowanie.
WSA zwrócił nie zgodził się ze stanowiskiem organów administracji, że wskazanie we wniosku numerów działek determinuje ograniczenie przedmiot i zakres postępowania do tych tylko działek. Należy bowiem podkreślić, iż wniosek złożony przez właściciela, który utracił własność nieruchomości, jedynie inicjuje postępowanie w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania.
Pełna treść artykułu dostępna jest w Serwisie Budownictwo >>>