Jeden z mieszkańców zwrócił się do burmistrza o udostępnienie mu między innymi zawartych przez urząd umów z operatorem telefonii komórkowej oraz umowy o obsługę prawną urzędu miejskiego. W kolejnym wniosku wystąpił o udostępnienie informacji, kto w urzędzie posiada służbowe telefony komórkowe i jakie są ich numery.

Burmistrz odpowiadając na pytanie dotyczące umów z telefonią komórkową, poinformował, iż są one standardowymi umowami o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa i nie mogą być udostępnione osobom trzecim. Również umowa dotycząca obsługi prawnej stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa i nie może być udostępniona osobom trzecim – podkreślił burmistrz. Wnioskodawca zarzucił, że burmistrz działał niezgodnie z obowiazującym prawem, bo odmowa udzielenia informacji publicznej powinna być dokonana w formie decyzji administracyjnej.


WSA przypomniał, iż informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym oraz wydatkowania publicznych środków finansowych. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Pojęcie informacji publicznej jest szerokie i obejmuje wszelkie sprawy publiczne również wówczas, gdy wiadomość nie została wytworzona przez podmiot publiczny, a jedynie odnosi się do nich.

WSA zwrócił uwagę, iż żądane przez wnioskodawcę umowy stanowiły podstawę do wydania dyspozycji wypłaty ze środków urzędu miasta określonych kwot na rzecz podmiotów świadczących na jego rzecz usługi telekomunikacyjne oraz obsługi prawnej. Zatem w opinii sądu, domaganie się dostępu do tego rodzaju informacji, jest w pełni uprawnione na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nie ma bowiem watpliwości co do tego, że stanowią one podstawę do wydatkowania środków finansowych gminy, a zatem podlegają udostępnianiu na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 ustawy do udostępnienia informacji publicznej obowiązane są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności organy władzy publicznej. Nie ulega więc wątpliwości, że burmistrz miasta, jako organ samorządu terytorialnego, jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji, mających charakter informacji publicznej, w której posiadaniu się znajduje.

WSA podkreślił, iż burmistrz może ograniczyć dostęp do żądanych informacji publicznych ze względu na prywatność osoby fizycznej lub z uwagi na ochronę informacji niejawnych lub innych tajemnic ustawowo chronionych. Właśnie na ustawowo chronioną tajemnicę przedsiębiorcy powoływał się organ w sprawie, informując pisemnie wnioskodawcę o braku możliwości udostępnienia żądanych umów. Uwadze burmistrza uszło jednak to, że odmowa udostępnienia informacji publicznej musi przybrać formę decyzji administracyjnej. Wynika to wprost z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Niewydanie decyzji w takiej sprawie jest bezczynnością, która musi prowadzić do uwzględnienia skargi i zobowiązanie organu do działania przewidzianego prawem. Bowiem dopiero wydanie decyzji administracyjnej i uzasadnienie jej w sposób zgodny z art. 107 § 3 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) daje stronie gwarancję kontroli sądowej prawidłowości odmowy udostępnienia informacji publicznej – uznał WSA w Olsztynie.

Na podstawie: Wyrok WSA w Olsztynie z 16 października 2012 r., sygn. akt II SAB/Ol 67/12, nieprawomocny