Rada Gminy Sorkwity podjęła uchwałę w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie gminy. Określiła w niej, że dopuszcza się usytuowanie punktu sprzedaży i podawania napojów alkoholowych zawierających do 4, 5 proc. alkoholu oraz na piwo podczas imprez sportowych i rozrywkowych na świeżym powietrzu niemających charakteru masowego, po wcześniejszym uzyskaniu jednorazowego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych:

  • na terenie przyległym do stadionów i boisk sportowych,
  • na terenie przyległym do świetlic wiejskich.

Rada ma określić rozmieszczenie punktów w terenie

Wojewoda warmińsko-mazurski stwierdził, że rada gminy wprowadzając taką regulację, rażąco naruszyła prawo. Organ nadzoru wskazał, że w myśl art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Czyli ogólne i uniwersalne normy, których celem jest ograniczenie dostępności alkoholu.

Wojewoda podkreślił, że utrwalone orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, że pod pojęciem zasad usytuowania punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych należy rozumieć ich rozmieszczenie w terenie, a w szczególności ich usytuowanie względem miejsc chronionych, takich jak np.: szkoły, inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńcze, miejsca kultu religijnego itp.

Zobacz też komentarz praktyczny Uchwały w sprawie maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych na terenie gminy oraz zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych

Nieostre sformułowanie może prowadzić do różnego pojmowania

W ocenie organu nadzoru, rada gminy kwestionowanym przepisem, w niewłaściwy sposób ustaliła wspomniane zasady. Wojewoda wytknął, że brak określenia odległości miejsc sprzedaży napojów alkoholowych od stadionów i boisk sportowych oraz od świetlic wiejskich, poprzez użycie sformułowania „na terenie przyległym”, może prowadzić do różnego ich pojmowania i stosowania przez organy administracji.

Wojewoda podkreślił, że rada gminy powinna mieć na uwadze, że akt prawa miejscowego powinien być kompletny treściowo, czytelny i zrozumiały, tak by organy stosując jego zapisy przy wydawaniu stosownych aktów administracyjnych (decyzji, zezwoleń, opinii) nie miały wątpliwości dotyczących interpretacji przepisów uchwały. W tym przypadku nie wiadomo zaś jak jednoznacznie rozumieć owy „teren przyległy”.

Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody warmińsko-mazurskiego nr PN.4131.297.2018  z dnia 1 sierpnia 2018 r.