Ocieplenie altany nie zwiększa jej powierzchni użytkowej (III SA/Po 995/11)

Ocieplenie altany nie powoduje powiększenia jej powierzchni użytkowej czyli powierzchni budynku wyliczonej w oparciu o fizyczny obmiar jego powierzchni po wewnętrznej długości ścian. Tym samym nie ma podstaw do naliczenia podatku od nieruchomości.

Kontroli WSA poddana została decyzja wójta gminy w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości od altany działkowej. Kwestią sporną pomiędzy stronami było ustalenie czy powiększenie altany w obrysie zewnętrznym mogło spowodować powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

Właściciel ocieplił altanę działkową, co zwiększyło jej powierzchnię w terenie z 35 m 2 do 37,75 m2. Spowodowało to, iż wójt gminy opodatkował altanę podatkiem od nieruchomości. Właściciel odwołał się do SKO. Kolegium utrzymało w mocy decyzję, uzasadniając, iż zgodnie z prawem budowlanym przez powierzchnię zabudowy należy rozumieć powierzchnię terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym. Z kolei powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku na powierzchnię terenu. Skoro budynek altany przekracza powierzchnię 35 m 2, nie podlega zwolnieniu od podatku od nieruchomości.

WSA rozpatrując skargę zwrócił uwagę, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.) podstawę opodatkowania stanowi dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa. Dane dotyczące powierzchni użytkowej powinny być więc ustalane na podstawie fizycznego obmiaru powierzchni budynku po wewnętrznej długości ścian. Zdaniem WSA nie można przyznać racji organowi podatkowemu, aby obmiar zewnętrzny budynku był podstawą do uznania, że przedmiotowa altana będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. WSA podkreślił, iż ocieplenie altany, niewątpliwie powiększyło powierzchnię, którą zajmuje w terenie, lecz nie mogło powiększyć jej powierzchni użytkowej czyli powierzchni budynku wyliczonej w oparciu o fizyczny obmiar jego powierzchni po wewnętrznej długości ścian. Tym samym – zdaniem Sądu - nie było podstaw prawnych do naliczenia podatku od nieruchomości.

Na podstawie: Wyrok WSA w Poznaniu z 14 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Po 995/11

Przydatne materiały:
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.)