Art. 67 Dyrektywy wskazuje zasady jakimi winni kierować się zamawiający określając kryteria oceny ofert. Przepis wskazuje m.in., iż oferta najkorzystniejsza to oferta oceniana z wykorzystaniem podejścia opartego na efektywności kosztowej, która może opierać się o najlepszą relację jakości do ceny, którą szacuje się na podstawie kryteriów obejmujących aspekty jakościowe, środowiskowe lub społeczne. Dyrektywa wymienia też przykładowy katalog kryteriów jakimi można się posługiwać w ramach oceny złożonych ofert. Spośród przykładowych kryteriów mogących znaleźć zastosowanie na szczególną uwagę zasługuje zapis art. 67 ust. 2 lit b) Dyrektywy, zgodnie z którym kryterium oceny ofert może być organizacja, kwalifikacje i doświadczenie personelu wyznaczonego do realizacji danego zamówienia.
Nowa dyrektywa unijna mocniej zabezpieczy kwestie społeczne>>
Zastosowanie kryterium podmiotowego jest dopuszczalne, o ile właściwości personelu skierowanego do realizacji kontraktu mogą mieć znaczący wpływ na jakość wykonania zamówienia. Zamawiający będą więc uprawnieni oceniać potencjał kadrowy wykonawców w ramach kryteriów oceny ofert, a nie tylko w ramach oceny spełniania warunków podmiotowych zawsze wówczas, gdy kwalifikacje personelu będą miały istotne znaczenie dla realizacji zamówienia. Zastosowanie wprowadzanego rozwiązania będzie uzasadnione przy nabywaniu usług, gdzie przykładowo doświadczenie kadry projektantów odpowiedzialnej za wykonanie projektu architektonicznego ma decydujący wpływ na jakość przyszłych robót budowlanych.
Zamówienia in-house w świetle nowej dyrektywy klasycznej>>
Opisywana regulacja znacznie rozszerza uprawnienia zamawiającego, który według poprzednio obowiązującej dyrektywy (art. 53 Dyrektywy 2004/18/WE) był co do zasady zobligowany określać kryteria oceny ofert wyłącznie w oparciu o właściwości oferowanego przedmiotu świadczenia, a nie cech osób kierowanych do jego realizacji. Art. 67 Dyrektywy zrywa z dotychczasowym podejściem, według którego ocena cech podmiotowych wykonawców w ramach kryteriów oceny ofert była dopuszczalna tylko i wyłącznie przy zakupie usług niepriorytetowych.