Jeden z mieszkańców gminy wniósł skargę na działalność wójta. W reakcji na skargę rada gminy wydała uchwałę, w której zawarte zostały dane osobowe mieszkańca, w postaci umieszczenia jego imienia i nazwiska. Uchwała została opublikowana w BIP urzędu gminy.
Mieszkaniec gminy wniósł skargę na przetwarzanie przez wójta jego danych osobowych w uchwale. Skarżący nakazał wójtowi usunięcie ze strony internetowej BIP jego danych osobowych.
NSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż treść uchwał rady gminy stanowi informację publiczną, która zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) podlega udostępnieniu w BIP organu. Udostępnienie powinno nastąpić w taki sposób, aby tematyka, której dotyczy uchwała, została ujawniona w sposób czytelny i zrozumiały. Celem ustawy o dostępie do informacji publicznej jest bowiem zagwarantowanie transparentności działań m.in. organów samorządowych. W ocenie sądu brak powyższych danych personalnych nie zniekształca przekazu omawianej informacji publicznej.
Istotą tej informacji jest przecież stanowisko, jakie zaprezentowała rada gminy. Ten podmiot wytworzył bowiem omawianą informację. Bez wpływu na treść uchwały pozostaje zaś informacja o danych osobowych inicjatora postępowania, które zakończyło się wydaniem uchwały – podkreślił NSA.
Zatem wójt nie może z ustawy o dostępie do informacji publicznej wywodzić skutecznie obowiązku ujawnienia w BIP danych personalnych osoby, której skarga spowodowała wydanie uchwały przez radę gminy. Brak przedmiotowych danych nie pozbawi bowiem ujawnianej uchwały waloru pełności informacji publicznej. Nie wpłynie także na czytelność przekazu zawartego w spornej uchwale. Sąd podkreślił, że sam ustawodawca, konstruując przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, dokonał gradacji dóbr chronionych, tj. prawa do dostępu do informacji publicznej i prawa do ochrony prywatności osoby fizycznej. Treść art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej wskazuje, w sposób jednoznaczny, iż dobrem wyżej chronionym przez ustawodawcę, dobrem nadrzędnym nad prawem do dostępu do informacji publicznej, jest prywatność osoby fizycznej. Poza sporem pozostaje to, iż osoba, na skutek której skargi zapadła sporna uchwała rady gminy, nie pełni funkcji publicznych, funkcji mających związek z ich pełnieniem ani też nie zrezygnowała z prawa do prywatności.
Zdaniem sądu za koniecznością ujawnienia w BIP danych osoby, która zainicjowała postępowanie zakończone wydaniem spornej uchwały rady, nie przemawia norma art. 18 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przepis ten reguluje bowiem jedynie kwestię jawności posiedzeń m.in. rady gminy. Ta problematyka pozostaje zaś w oderwaniu od stanu faktycznego postępowania, którego istotą jest ujawnienie spornych danych w BIP. Fakt, że dane osobowe wnoszącego skargę na działalność wójta, zostały ujawnione na posiedzeniu rady gminy, na którym podejmowano sporną uchwałę, nie przesądza o tym, iż winny one też być ujawnione w BIP, wbrew wyłączeniu, o jakim mowa w art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem, iż złożenie przez stronę skargi na działanie wójta gminy jest tożsame z rezygnacją z prawa do prywatności. Taka konkluzja nie znajduje oparcia w żadnych przepisach prawa. Zainicjowanie przez stronę postępowania skargowego stanowi realizację uprawnień obywatelskich. Korzystanie zaś z praw obywatelskich nie wyklucza automatycznie ochrony prawa do prywatności. Na tym bowiem polega idea demokratycznego państwa prawnego, aby obywatele korzystający ze swych przywilejów konstytucyjnych zachowywali również pełnię swych przywilejów osobistych, a więc w konsekwencji, aby nie musieli obawiać się korzystania z uprawnień obywatelskich. Stąd pogląd wyrażony w skardze, iż osoba składająca skargę na działalność organów publicznych, staje się osobą publiczną, nie zasługuje na akceptację, jako niewynikający z przepisów obowiązującego prawa – uznał NSA.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 14 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 620/12, prawomocny